بریده‌های کتاب علی

بگذار دنیا چرخ خودش را بزند و هر چه دارم از دستم بگیرد، عزیزانم را، مال و منالم را، همه چیزم را، اما کجا می‌تواند گوشه گور را از من بگیرد. روزی فرا می‌رسد که در گور راحت بخوابم و همه چیز را از یاد ببرم. آنوقت است که قلب شکسته من آرام می‌گیرد.

نقشه خاورمیانه‌ای که ما امروز می‌شناسیم، فرانسوی‌ها و بریتانیایی‌ها در سال‌های پس از جنگ جهانی اول ترسیم کردند.

معذالک من جز این نمی‌توانم فکر کنم که قدرت مطلقه‌ای که تا ابد حاکم بر اراده جهان است قطعا می‌توانسته دنیای بهتری خلق کند.

اگر بخواهی منتظر شوی که سایرین آمده کارها را درست کنند باید تا آخر دنیا منتظر باشی.

ایدئولوژی لیبرالیسم به مفهوم آزادی شهروندان در سایه حکومت محدود به قانون، اساس دموکراسی به شمار می‌رود. هدف اصلی لیبرالیسم از آغاز پیدایش خود، مبارزه با قدرت مطلقه و خودکامه و خودسر بود. لیبرالیسم نخست بر ضد حکومت مطلقه کلیسا در غرب و سپس در مقابل حکومت شاهان مطلقه قد برافراشت. آرمان اصلی لیبرالیسم قدرت محدود و مشروط به جای قدرت مطلقه و قدرت قانونی به جای قدرت خودکامه و خودسر بوده است. از این رو قانونگرایی، تفکیک قوا، حقوق بشر و حکومت مبتنی بر نمایندگی از اصول لیبرالیسم محسوب می‌شوند.

در دموکراسی افراد، گروه‌ها و طبقات جامعه نسبت به یکدیگر از لحاظ حق حکومت کردن، برتری و امتیازی ندارند. حق حکومت برای همیشه به هیچ فرد یا گروهی واگذار نشده و هیچ گروهی نمی‌تواند به عنوان برتری فکری یا ذاتی بر دیگران حکومت کند. مشروعیت قدرت تنها بر رضایت مردم در پیروی از حکومت مبتنی است.

اراده‌ی پادشاه قانون است.

از اول دنیا اینطور بوده که یکی از گشنگی بمیره، یکی از سیری بترکه.

بدبینی نسبت به حکومت به عنوان شر اجتناب‌ناپذیر یکی از مبانی ایدئولوژی لیبرالیسم است. جان لاک فیلسوف بزرگ انگلیسی می‌گفت که سیاستمداران به طور بالقوه جانوران درنده‌ای هستند که از کاربرد خودسرانه قدرت در جهت منافع خصوصی خویش ابایی ندارند. پس تنها از طریق تعبیه نهادها و موانع عینی و نظارت مستمر می‌توان آنها را مهار کرد. بنابراین سیاستمداران همواره باید زیر نظر نافذ و نقاد مردم باشند وگرنه به تبهکاری می‌گرایند. نظارت مردم بر حکام و اعمال و سیاست‌های ایشان از اصول لیبرالیسم است.