آریاگا رو به اعتبار فیلمنامهٔ دو سه تا از فیلم‌های محبوبم بسیار دوست دارم. این کتاب هم با فضای آشنای توصیفات آریاگا شروع می‌شه و قدم‌به‌قدم پیش می‌ره. خواننده احتمالن از همون ابتدا می‌فهمه که قراره با یه اتفاقِ شایدفاجعه‌بار روبرو بشه و همین تعلیق خوبی رو می‌سازه. مایهٔ اصلی داستان، کش آمدن‌هاش و جزییاتی هم که از گفتگوها به دست می‌ده همین رو القا می‌کنه. من همه‌اش منتظر بودم جایی رودست بخورم یا ماجرا رو از زاویهٔ دیگه‌ای ببینم و باز هم از نبوغ آریاگا حیرت‌زده شم، ولی وقتی اتفاق بزرگ داستان می‌افته همه‌چیز تموم می‌شه و داستان‌های کوچیک‌وبزرگی که پرورش داده بود به یکباره رها می‌شن. 
خوندنش لذت‌بخش بود ولی انتظاراتم رو برآورده نکرد. و البته از این نکته نگذریم که ترجمهٔ خوب محمدرضا فرزاد جزو  دلایل مهم لذتبخشی خوندنِ این کتاب بود.
        

          . این که چطوری جامعه‌ای که داخلش زندگی میکنی بهت ارزش‌های زندگیت رو میده حتی اگر مسخره باشه این زندگی توست.. داستان عجیب بود و تلخ
        

          برای خواندن این کتاب همین بس که زیرکی نویسنده در انتخاب اسم کتاب هویداست. قتل، راز، خشونت و جهالت به قلم جذاب نویسنده ترکیبی سرگرم کننده شده است که شما را مسحور میکند. کافی است کمی مثل من شیفته ژانر جنایی باشید تا بی وقفه کتاب رو به پایان برسونید
        

          کتاب بدی نبود... خب... من کتابهای جنایی دوست دارم اما نمیتونم بگم این رو خیلیییی دوست داشتم. شخصیت کولی من رو یاد شخصیت کولی توی کتاب باکره و کولی لارنس انداخت یا حتی داماد گل محمد توی کلیدر که الان اسمش یادم نیست. کلا انگار کولی ها شخصیت های تاثیر گذاری توی ذهن من هستند. شاید یکی از دلایلی که نتونستم اونطور که باید از عطر خوش مرگ لذت ببرم، اسم های شخصیت هاست. معمولا اسم ها بد به خاطرم میمونن و چون نسخه صوتی گوش میدادم نمیتونستم هی برگردم ببین کی به کی بود :))) کتاب سرگرم کننده ایه.
        

          اتلاف وقت قطعی 
        

          همه چیزش خیلی خوب بود به جز پایانش.
        

          قتل دختر نوجوانی به نام "آدلا" در یک روستای کوچک باعث می‌شه همه‌ی روستا کارشون رو تعطیل کنن و داستان این قتل رو دنبال کنن. حین بررسی صحنه جرم که همه‌ی اهالی روستا حضور دارن، پسر فروشنده‌ی روستا به نام "رامون" به غلط، دوست‌پسر آدلا معرفی می‌شه و رامون هم این قضیه رو می‌پذیره اما بعد اوضاع پیچیده می‌شه، چون همه می‌گن که رامون باید قاتل رو پیدا کنه و با کشتنش، انتقام مرگ آدلا رو بگیره.

این کتاب می‌تونست خیلی بهتر باشه ولی متاسفانه جناب نویسنده علاقه‌ای به شخصیت‌پردازی نداشتن. مثلا درباره‌ی رامون تا آخر نمی‌فهمیم چی باعث شد چنین تصمیم احمقانه‌ای بگیره و تا آخر هم پاش بمونه.

❗از اینجا اسپویل کردم و اگر حساس هستید نخونید:
_ رامون همینجوری الکی قبول می‌کنه دوست‌پسر آدلا باشه. از اونجایی که چیزی از رامون نمی‌دونیم فقط همینجوری نظاره‌گر حماقت‌هاش هستیم تا وقتی که داستان تموم بشه. اگر مثلا یه آسیبی یا کمبودی یا علاقه‌ی پنهانی یا کلا یه چیزی بهمون نشون داده می‌شد می‌گفتیم دلیل رفتار رامون این بوده.
_ "خوستینو" و "کارملو" هم پلیس‌های فاسد روستا هستن که بودن یا نبودنشون فرقی نداره. اونا تلاشی برای پیدا کردن قاتل نمی‌کنن و حتی به داستان‌های پیش‌آمده دامن می‌زنن و سخت‌ترش می‌کنن. اما ما درباره اونا هم چیز زیادی نمی‌فهمیم.
_ گابریلا هم که اصلا وجودش حس نمی‌شه، سر جمع فکر کنم پنج تا دیالوگ هم نداشت درحالی‌که باعث بدبختی کولیه، از فکرش درباره‌ی کولی یا پدرو هم چیزی نمی‌گه. اینکه از زندگی الانش ناراضیه رو نمی‌گه یا اینکه کولی رو دوست داره یا مثلا اون رو راه رهاییش می‌دونه یا هرچیزی شبیه به این هم تو فکرش نیست. کلا یه کویر خالیه.
_ یه مشکل دیگه هم این بود که عشق این کتاب بیشتر عشق تخت‌خوابی بود. یعنی نویسنده معتقد بود همین که از روابط این‌چنینی شخصیت‌ها صحبت کنه باعث می‌شه عشقشون برای ما کاملا نمایان بشه و نیازی به نوشتن ابعاد دیگر عاشق‌بودن نیست. 

نتیجه‌ی این شخصیت‌پردازی بد و عشق‌های غیرقابل درک این شد که من با هیچ‌کدوم از شخصیت‌ها ارتباط نگرفتم.

_ پایان کتاب هم که چیز عجیبی بود. خود خوستینو به رامون کمک می‌کنه کولی رو بکشه، بعد وقتی این اتفاق می‌افته به رامون می‌گه فرار کن! بهش فکر کردم و به این نتیجه رسیدم که جناب نویسنده می‌خواست یه پایان دراماتیک داشته باشه پس مجبور بود یه‌جوری اول رامون رو بفرسته بره که بعد بتونه دوباره به شهر برگرده و پایان جذابی رقم بخوره.

❕بدون اسپویل:
شخصیت‌پردازی، روابط و پایان داستان از نظر من به دلایلی که بالا گفتم خوب نبودن. بنابراین کتاب پیشنهادی نیست. 
        

          من هنوز علامت سوالم که....
پر کشش بود و بیشتر به جنبه روابط انسانی و ادم‌ها در جامعه پرداخته  بود
        

          داشتم نسخه صوتی کتاب را حین انجام کارهای خانه گوش می‌دادم که از یک جایی به نظرم رسید عمو اینجا خانواده نشسته‌ها!! و خلاصه مجبور شدم به جای گوش دادن خودم در سکوت کتاب را  بخوانم البته باز هم به این نتیجه رسیدم صوتی فقط با صدای آرمان سلطان‌زاده 🥹
داستان بیشتر از این که پلیسی باشد عاشقانه بود که البته خیلی هم عیان به خیانت و روابط  پرداخته و در عین حال گوشه‌هایی از فرهنگ (به گمانم)مکزیک  را هم نشان می‌داد. 
        

          واقعا کتاب عالی بود...
قلم نویسنده خیلی خوب بود . گیرایی و تعلیق خیلی خوبی داشت و به سادگی نمیتونستید کتابو زمین بزارید. ایده‌ش خیلی جالب بود و پردازشش خیلی بهتر...
رومنس و بخش های عاشقانه کتاب برای من تا الان بهترین بودند و از هر رومنسی که دیدم و خوندم خیلی بهتر بوده...
بسیار بالغانه و پخته... عاشقانه کتاب حرف داشت برای گفتن و واقعا عاشقانه ای بالغانه بود . عاشقانه خیلی خاصی داشت و مثل کتاب های دیگه فقط دنبال این نبود که دو نفر به هم برسن. مثلا پسری که بعد مرگ یه دختر عاشقش میشه...
شخصیت پردازی خیلی عالیه داشت. اسماشون خیلی عجیب غریب بود و یادم نمی موند ولی اخلاق و عمل های شخصیت ها بیاد موندنیشون میکرد . مثلا اگر از فلانی میگفت پیش خودم میگفتم اها این همونه که مثلا اخلاقش این بود اینکارو کرده بود و ظاهرشم اینطوری بود...
روندش خیلی سریع بود و واقعا عاشق همه چیش شدم . کتاب کوتاهی بود و برای یه کتاب صدو پنجاه صفحه ای واقعا کتاب منحصر به فرد و خاصی بود...
از شروع تا پایانش خیلی جالب بود و تا نخونید متوجه نمیشی چه قدر این کتاب جالبه...
🛑( البته اینم بگم کاملا یه کتاب بزرگساله)🛑
به شدت با رامون و احساسش به آدلا ارتباط گرفتم. و همین طور احساس کولی با گابریلا... خیلی زود با کتاب ارتباط برقرار کردم به خاطر شخصیت پردازی عالیش...
حال و هوای و فضای گرم مکزیک ( اگر اشتباه نکنم) رو خیلی خوب توصیف کرده بود و واقعا همزمان با کتاب انگار دارم توی گرما و افتاب مکزیک میپزم...
برای بار دوم برای یه کتاب کوتاه خیلی خوب بود و واقعا ارزش وقتمو داشت . ممنون از بهخوان بابت انتخاب این کتاب خوب برای چالششون...😅
        

          بدون هیچ مقدمه‌ای داستان شروع می‌شه: یه جسد پیدا شده!
رامون که یه مغازه‌داره جسد یه دختره رو پیدا  می‌کنه و در حالیکه که فقط یکی دوبار دیدتش مردم شایعه می‌کنن که این دختره که مرده، آدلا، دوست‌دخترش بوده.
رامون هم تحت تاثیر قرار می‌گیره و به هیچ‌کس نمی‌گه که این اطلاعات درستی نیست. که آدلا دوست‌دخترش نبوده. احساس مسئولیت می‌کنه و حسابی در نقشش فرو می‌ره.
ما روند پخش این شایعه رو در بین آدم‌ها می‌بینم و داستان‌های کوچکشون رو می‌شنویم. شخصیت‌ها رو بیشتر می‌شناسیم و با درونشون آشنا می‌شیم. کتاب شبیه باقی داستان‌های جنایی نیست. فقط یه روایته که قتل آدلا مسائل کتاب رو به هم وصل می‌کنه. به همین دلیل مطمئن نیستم که اصلا جنایی باشه یا نه.
+ نویسنده‌ش فیلنامه‌نویس فیلم‌های معروف و جالبی مثل بابل و ۲۱ گرمه!
        

          بلد نیستم ادبی بنویسم و کلمات قلمبه سلمبه به کار ببرم .
همینقدر بگم که کتاب جالبی بود ، عاشق تموم کارکتر ها شدم  ، درسته که تا آخر کتاب قاتل پیدا نشد اما خب هدف هم پیدا کردن قاتل نبود.
نتیجه ای که از کتاب گرفتم این بود :
حرف های دیگران و شایعات چه راحت کسی که صاحب اندیشه و قدرت فکر نیست رو به هر سمت و سویی که میخواد میکشه. 
و حتی تاثیر تزریق اون اندیشه ممکنه به قدری زیاد باشه که مثل رامونِ کتابمون تبدیل بشیم به آدمی که نباید.
😅حال و روز این روزای بعضی هامون !!!!
        

          به نام او...

کتاب را اگر قرار باشد به عنوان ژانر پلیسی مطالعه کنید آنقدر اعصاب خورد کن می‌شود که فکر می کنید چرا خواندم و چرا نمی‌فهمم چه خبر شده و اصلا این افتضاح چه بود و از این دست اعصاب خوردی‌ها
اما
پیشنهاد می‌کنم از بعد روانشناختی و جامعه‌شناختی کتاب را دست بگیرید و شروع به مطالعه کنید، در این صورت با یک شاهکار روبه‌رو می‌شوید که غیر ممکن است بتوانید کتاب را زمین بگذارید. اصلاً معرکه
تعریفی از روابطی که در یک جامعه شکل می‌گیرید و شاید برای ما عجیب باشد اما اگر در آن موقعیت باشیم بسیاری از این رفتارها را به طور ناخواسته انجام خواهیم داد. و شاید همین حالا رفتارهای عجیبی هست که جامعه ما را به سمت انجام آن کشانده اما خودمان متوجه آن‌ها نیستیم...
        

          کتاب عجیبی بود خوشم نیومد ولی این مربوط به اصل قضیه نیست ، پیچیده کرده بود کار رو منی که صوتی گوش کردم و اسامی رو نوت برداری میکردم تونستم به درک سطحی از رفتار شخصیت ها برسم  شخصیت رامون گاهی ما هستیم که به دنبال انتقامی پوچ به پا می خیزیم و چه بسا آدِلا هایی در اطراف ما قربانی و کشته شدن اند که مرگ آنها بی دلیل بوده 
تو ژانر جنایی مکزیک به نظرم بد نبود 
        

          توی این کتاب به جزئیات خوب پرداخته شده. فقط کنار اومدن با اسامی زیادی که توی داستان هست، یه مقدار سخته...
-
بهخوان عزیز توی چالش اخیر گفتن که جزو کتاب‌های پلیسی دسته بندی میشه. اما بنظر من هدف نویسنده چیز دیگه‌ای بوده.
نظر شخصی و برداشت من اینه که نویسنده میخواسته قدرت تلقین و تاثیر حرف‌های دیگران رو توی این داستان به نمایش بکشه.
و الا صرفا به خاطر رخ دادن یک قتل و حضور کمرنگ پلیس یکی دو جای داستان، نمیشه گفت داستان پلیسی هستش... (شاید هم برداشت بنده اشتباه باشه🤷🏻‍♀️)
-
ولی نویسنده به شدت توی معمایی پیش بردن داستان قوی هستن، طوریکه حتی کتاب تموم شد، آخرش معلوم نشد کار کی بوده😂🤦🏻‍♀️
احساس می‌کنم توی این مدت نشسته‌ام از فیلم‌های آقای فرهادی نگاه کردم... انقدر که چند صفحه آخر توی ذوقم خورد.

        

          رمان "عطر خوش مرگ" با تِم جنایی معرفی می‌شود. 
نویسندهٔ کتاب گی‌یرمو آریاگا خوردان است که فیلمنامه‌های خوبی چون "۲۱ گرم" و "بابل" را در کارنامهٔ خود دارد. 
رمان با توصیفات زنده و مرتبطی که می‌دهد فضا و فرهنگ مکزیک را خیلی خوب به تصویر می‌کشد؛ به‌طوری‌که خواننده رمان را مثل فیلمی توی ذهنش می‌بیند. 
تعلیق و کششی که داستان در پیدا کردن قاتل ایجاد کرده نیز خواننده را تا انتها همراه خود می‌کشد. داستان با ریتم خوبی پیش می‌رود و دیالوگ‌ها لحن دارند. ترجمهٔ روان و خوش‌خوان محمدرضا فرزاد هم لذت خواندن کتاب را دوچندان کرده است.
🔻 ادامهٔ یادداشت ممکن است داستان را لو دهد:
اگرچه داستان پیرامون قتل زنی می‌چرخد اما درون‌مایه و خط داستان بیش از آن که در انتها به قاتل برسد، به شایعه‌پراکنی، سوء‌ظن و مرگ شخص بی‌گناه مرتبط می‌شود. 
دوست داشتم شخصیت گابریلا نقش بیشتری در رقم زدن پایان داستان ایفا می‌کرد. همچنین جا داشت به دوراهی سختی که شخصیت در آن قرار گرفته بود بیشتر پرداخته می‌شد.
        

          روستای لوماگرانده، مردمان عجیبی داشت 
....!