بریده‌های کتاب سیده لیلا موسوی

در فراغت صرف هم که نمی‌شود فکر کرد، آدم دیوانه می‌شود.

در چنین شهری با این همه کثرت تا ممکن است احدی صدا بلند نمی‌کند مگر مجانین-یعنی هرکس صدا بلند کند او را از جملهٔ مجانین محسوب داشته همان ساعت می‌گیرند و آن‌قدر در محبس نگاه می‌دارند که عاقل شوند یا بمیرد.

بیرونِ قصه‌های ما جهانی نیست.

همیشه وقتی پای یک سخنرانی ملال‌انگیز می‌نشینم، بهترین ایده‌ها به ذهنم می‌رسند.

اگر بخواهیم از نظریهٔ آگاهی، یعنی رنج پیروی کنیم باید قید هر دانش و یادگیری را بزنیم، زیرا انسان هر چه بیشتر بداند بهتر می‌فهمد دارد چه بلایی بر سرش می‌آید.

دلم می‌خواهد دیوانه بمانم و زندگی را آن طور که در رؤیا می‌شناسم ادامه دهم، نه آن طور که سایر مردم می‌خواهند.

محال است برگردیم به جایی و همان‌طور بیابیمش که آخرین بار ترکش کرده بودیم. محال است در کتابی دقیقاً همان چیزی را کشف کنیم که اولین بار بین خطوطش خوانده بودیم‌.

حدس می‌زنم نوشتن به نوعی جا باز کردن برای خواندن باشد.

دوست داشتم می‌توانستم وقفه‌ای در زندگی‌ام بیندازم و بروم از چند صد متر دورتر یا از چند سال جلوتر به خودم نگاه کنم تا ببینم زندگیِ این لحظه‌ام چه وضعی دارد، واقعاً کجایش ایستاده‌ام و معنای همهٔ این‌ها چیست.

دیگران دارند زندگی‌شان را می‌کنند و من گیر کرده‌ام در پیدا کردن حسم به زندگی و معنایش‌.

دست دوم فروشی‌ها با هر عاشق کتابی همان کاری را می‌کنند که سایرن‌ها با اودیسه می‌کردند.

کتاب خواندن عادتم بود؛ وقتی چهارده سالم بود خواندن شش رمان در هفته، ابداً به چشمم نمی‌آمد. احتمالاً فکر می‌کردم همه همین‌قدر می‌خوانند.

-تو داری از من دست می‌کشی. + اِه_آها_ اگه من برم معنی‌ش اینه که دارم از تو دست می‌کشم. -آره. +ولی اگه تو بمونی_ معنی‌ش این نیست که داری از من دست می‌کشی. -تو اونی‌ای که داری می‌ری. +پس آدم بده اونیه که می‌ره. -اونیه که دست می‌کشه_آره.

برای تو و من هیچ‌جا از زندگی واقعی خبری نیست. آن‌جا سخت است، این‌جا سخت است، قضیه با خودت از همه سخت‌تر است. قلقش انتخاب آن سختی‌ای است که در حال حاضر بیش از همه مناسب توست.

بازار ادبیات برای آن‌که نویسنده به باور مستقل بودنش تکیه کند، زیادی کوچک است.

اما فعل خود «عشق» چیه؟ فعلی که فقط به خود «عشق» برگرده؟ فعلیت «عشق» در چه فعلی محقق می‌شه؟ و فاعلیت فاعل، یا درست‌تر بگم، عاشقیت عاشق رو چه فعلی آشکار می‌کنه؟ اون فعلی که فعل نهایی «عشق» باشه هیچ‌کدوم این‌ها نیست انگار.