ادبیات عصر قاجار رو کلا دوست دارم و سفرنامه رو هم همینطور، برای همین کتاب برام جذاب بود، اما پاریس از همین مجموعه بهتر بود
البته روایت سیاح رو هم از لحاظ ادبیات و هم از لحاظ محتوا بیشتر از بقیه دوست داشتم
        

          مقدمه قوی و مدل متن روایت برایم جالب بود .


        

          برای من دنبال کردن خط به خط این کتاب خیلی شیرین و دوست داشتنی بود؛ این کتاب یک جلد از یک مجموعه  است که به مشاهدات افراد مختلف(عمدتاً صاحب منصب) از شهرهای مختلف در دوره قاجار می‌پردازه
خوندشو شدیدا پیشنهاد می‌کنم
        

          ☕ استانبول در نگاه سیاحان قاجاری؛ پل‌هایی بر تنگه و شکوه ایاصوفیا و خانه‌های در معرض آتش
📖 قهوه استانبول نیکو می‌سوزد فقط یک مجموعه سفرنامه نیست؛ بلکه پنجره‌ای هست به گذشته‌ی استانبول، طوری که سیاحان ایرانی دوره‌ی قاجار دیده‌اند. علی‌اکبر شیروانی در این کتاب روایت‌های جذاب و آمیخته با بهت این مسافران را که عموما یا دولتمردان قاجاری هستند و یا زائران سفر حج که لز این مسیر راهی حجاز بوده‌اند، گرد هم آورده است.
چند نکته در نگاه غالب این سیاحان مشترک است:
 ایاصوفیا، بنایی که با عظمتش حیرت هر تازه‌واردی را برمی‌انگیخت.
 پل‌های تنگه بسفر و سیستم حمل‌ونقل شهری که آن روزها هم چشمگیر بود.
 آتش‌سوزی‌های شبانه‌ی خانه‌های چوبی و شیوه‌های خاموش‌کردن آتش در محلات استانبول
 سیرک‌ها و کافه‌ها که با دخترکان اروپایی، سرگرمی تازه‌ای را به شهر آورده بودند و چشم سیاحان ایرانی را می‌گرفت.
 این کتاب، استانبول را از چشمان مسافرانی روایت می‌کند که گاه شیفته‌ی شکوه آن بودند و گاه متعجب از تفاوت‌های فرهنگی.