بریده‌های کتاب زینب

به دنیا اومدیم تا چیزهایی که دوست داریم رو از دست بدیم.

تا تو آبروی خود را گم نکرده ای، نمی توانی بفهمی که چه بار بزرگی از روی دوش خود برداشته ای!

هر کسی آنچه را که ندارد، بیشتر سعی در نشان دادنش می کند.

او بی آن که به من نگاهی بیندازد مرا وادار ساخته بود دوستش بدارم.

- هلن، تو چرا پیش دختری آمده ای که همه او را دروغگو می دانند؟ - همه، جین؟ فقط هشتاد نفر شنیده اند که به تو چنین نسبتی داده شده در حالی که دنیا شامل صدها میلیون نفر است.

به آتش هم می توان گفت "نسوز" اما آتش مگر می تواند نسوزد!

شاید هنگامی که پای غم و عذابی به میان می‌آمد که خودمان را مسئولش می‌دانستیم، هیچ درست و غلط، یا سیاه و سپیدی وجود نداشت؛ شاید تمام آنچه وجود داشت فقط گستره‌ای از طیف خاکستری بود.

گاهی اوقات سکوتی همراه با درک، بهتر از مشتی کلمات بی‌معنی است.

فرق دارد حرفی رو خودت بزنی یا از زبان دیگران بشنوی. تو عیب‌های خودت را داری اما همیشه امیدواری دیگران با تو هم عقیده نباشند.

چرا هر کس به های و هوی دنیا دل نمی‌دهد، می‌شود بی‌سر و پا؟

وقتی خدا بخواهد مورچه‌ای را نابود کند، دو بال به او می‌دهد تا پرواز کند. آن وقت پرندگان شکارش می‌کنند.

در سرزمین بی آدم، دین بی‌معناست.

ما آن‌قدر از مرگ می‌ترسیم که همیشه سعی می‌کنیم از تقصیرات اموات بگذریم، انگار که پیشاپیش می‌خواهیم اگر نوبتمان شد از تقصیرات ما بگذرند.

بیماری به انسان می آموزد دلیل و برهان تنها تلاش های نافرجام برای توجیه بدبختی هستند. تنها توهمی از چرایی قضیه به شما می دهند، اما خب، چرا سوال پر سر و صدایی است و مرگ بی سر و صدا.

نصف آدم‌های دنیا از لذت های نصف دیگر آدم‌های دنیا سر در نمی آورند.

تعداد آدم هایی که من واقعا دوست‌شان داشته باشم زیاد نیست، تعداد کسانی که نظر خوبی درباره‌شان دارم از آن هم کمتر است. من هر چه بیشتر دنیا را می شناسم از آن ناراضی‌تر می‌شوم.