بریده‌ کتاب‌های زهرا

همین که بدانیم نیاز انسان دیگری به ما حکمتی دارد، کفایت می‌کند.

ویل دورانت می گوید: زن به مردی که فرماندهی بلد است با خوش‌حالی تسلیم می شود. اگر این روزها فرمان‌برداری زن کم‌تر شده است برای آن است که مردان در قدرت و اخلاق ضعیف‌تر از پیش شده‌اند.

ویل دورانت می‌گوید: «به عقیده ویلیام جیمز حیا امر غریزی نیست، بلکه اکتسابی است. زنان دریافتند که دست و دل بازی مایه طعن و تحقیر است و این امر را به دختران خود یاد دادند. زنان بی‌شرم جز در موارد زودگذر برای مردان جذاب نیستند. خودداری از انبساط، و امساک در بذل و بخشش بهترین سلاح برای شکار مردان است. اگر اعضای نهانی انسان را در معرض عام تشریح می‌کردند توجه ما به آن جلب می‌شد ولی رغبت و قصد به ندرت تحریک می‌گردید. مرد جوان به دنبال چشمان پر از حیاست و بدون آنکه بداند حس می‌کند که این خودداری ظریفانه از یک لطف و رقّت عالی خبر می‌دهد. حیا (و درنتیجه عزیز بودن زن و معشوق واقع شدن او برای مرد) پاداش‌های خود را پس انداز می‌کند و درنتیجه نیرو و شجاعت مرد را بالا می‌برد و او را به اقدامات مهم وامی دارد و قوایی را که در زیر سطح آرام حیات ما ذخیره شده است بیرون می‌ریزد.»

شک مقدس کدام شک است؟ آن شکی است که به صورت پاره کردن زنجیرهای تقلید باشد ولی به شرط آنکه انسان را به سوی تحقیق و کشف حقیقت سوق بدهد و در روح او درد ایجاد کند.

در راه هدف مردن، زیباتر از بی‌دغدغه زیستن در قلب هدف.

هیچ طاهری، بیرون میدان دائم نبرد با فساد، طاهر نمی‌ماند. برکنار ماندن، بیماری‌ست؛ گریختن، اوج اقتدار دئانت است.

«قبلاً این‌جا زندگی می‌کردم. این‌جا قبلاً خونهٔ من بوده.» نگاه مرد پر از ابهام و سؤال می‌شود. می‌گوید «آها. یعنی خونه رو به خاخام فروختی؟» پدرم سرش را آهسته به نشانهٔ نه تکان می‌دهد. «من خونه رو نفروختم. ما هیچ‌وقت خونه رو نفروختیم.»