بریده‌های کتاب مستَعین🌱

... گم کرده همچو آدم و حوا، بهشتِ خویش..!

بر آستان تو چون سایه سر نهم همه عمر که هرکه پیش تو ره یافت باز پس نرود.. :)

که در رگهام، جای خون، روان است سیه داروی زهرآگینِ اندوه...

می‌شنوم، می‌شنوم ، آشناست موسقیِ چشم تو در گوش من... :)

چون سایه‌ی امید، که دنبال آرزوست دل نیز بال و پر زد و دنبالِ او گرفت...

در خانه، جماعتی پی معجزه ها بر طاقچه، قرآن فراموش شده‌‌‌..

تو معجزه‌ی پیمبرانی، ای عشق! شرمنده که اتفاق خواندیم تو را...

در شهر شلوغ ما تماشا دارد تنهاییِ دسته‌جمعیِ آدم ها...

در سرم غوغاست؛ اما رازداری بهتر است... :)

بُخل، از گَندگیِ روح می‌آید، نه تنگیِ دست...

گاهی اوقات نمی‌توانستم بهترین باشم، ولی هرگز دست از تلاش برنداشتم🌱

تغییر، هرگز آسان نیست ؛ به ویژه برای افرادی که باید تغییر کنند...

دیگران رو با توجه به وسعت قلب شون بسنج:)

همه آنانی که از یاد خدا دور شده اند، عاقبت حتی در دنیای خودشان هم به آرامش نمی‌رسند..

هیچ قمارباز عاقلی، روی اسبِ دنیا شرط نمی‌بندد..

عالمان، در میان آثارشان حیات دارند..

آیت‌الله بهاء‌الدینی میگفتند: «محبت به اهل بیت، مبدا امیال ما را عوض می‌کند.» چه جمله حکیمانه‌ای بود!

آدم اگر میخواهد بفهمد که آدم مانده است، داغ فلسطین سنگ محک خوبی است...