بریده‌های کتاب مهدیه

تصور زندگی بدون آن چیزی که عاشقش هستی یک چیز است، و زمانی که آن را واقعا از دست می‌دهی چیزی دیگر.

من تنها نبودم. هزاران نفر مثل من فکر می‌کردند.

«تو نمی‌تونی از دوست داشتن کسی فقط به خاطر اینکه بهت آسیب رسونده، دست بکشی. اگه می‌تونستی، مسلماً مسائل راحت‌تر می شدند.»

نادیده گرفتن چیزی که به آن علاقه داری سخت است، حتی اگر وجودش به وجود چیزی که از آن متنفری گره خورده باشد.

اگر یک چیز خوب در مورد کتاب‌ها و فیلم‌ها وجود داشته باشد، این است که آن‌ها کمک می‌کنند برای مدتی همه چیز را فراموش کنید.

اینکه سعی کنی از کسی که تو رو خیلی خوب می‌شناسه دور بشی، نابودت میکنه. از خودت می‌پرسی چطور می‌تونی کس دیگه‌ای رو دوست داشته باشی.

سخته از عشق دوری کنی، حتی اگه بهت صدمه زده باشه.

خیلی ها می‌گن عشق‌های دبیرستانی فقط بازیه؛ اما کسی که همچین حرفی می‌زنه فقط آدم احمقیه که نمی‌خواد مسئولیت احساساتش رو بر عهده بگیره.

«خیلی وقت‌ها، خیلی چیزها، خیلی آدمو اذیت می‌کنن، آلیشا. نمیشه کاریش کرد، شاید بعضی از بزرگ‌تر ها بهت بگن زمان همه زخم های لعنتیت رو التیام می‌بخشه، ولی اینطور نیست. فقط یه‌خورده سر سخت‌تر می‌شی. اونجاست که این غم و غصه های لعنتی رو می‌تونی یه‌کم بیشتر تحمل کنی.»

«باید به بهترین ها اعتماد کنی و رهاشون کنی، چون اگه مقاومت کنی، افسارشون رو می‌جون و تا ابد ناپدید میشن...»

«خیلی راحت می‌شه با ناراحتی عاشقت شد، چون تو عاشق نمی‌شی، فقط ناراحتی.»

«مشکل پایان خوش اینه که اون ها یا واقعا خوش نیستن یا واقعا پایان نیستن. می‌دونی؟ تو زندگی واقعی بعضی چیزها بهتر می‌شه و بعضی چیزها هم بدتر. آخرش هم می‌میری.»

«مسئله اینه که کسی رو که از دست می‌دی، می‌فهمی در نهایت همه رو از دست خواهی داد.»

«خودم را دوست دارم. هر چه تنهاتر و هر چه بی دوست‌تر و هر چه آزادتر باشم، احترام بیشتری برای خودم قائلم.»

تو بچه بودن و بچگی کردن حرفه ای بودم الان نمی‌دونم چی هستم؛ اما کارم اصلا تعریفی نداره.

«بی گناهان همیشه نخستین قربانیان‌اند. در روزگاران گذشته چنین بوده و اکنون نیز چنین است.»

«چارلی، ما عشقی رو قبول می‌کنیم که فکر می‌کنیم لیاقتش رو داریم.»

«آفرین. پس اگه مرگ خنده‌داره زندگی باید گریه‌دار باشه.»