بریده‌های کتاب _

آدم‌ها فکر می‌کنن برای کارهایی که دوست دارن، همیشه وقت دارن و لذت داشته‌هاشون رو نمی‌برن، حتی حرف‌هاشون رو هم به هم نمی‌گن و صبر می‌کنن. اما من فهمیدم که ما آدم‌ها واقعاً وقتی برای منتظر شدن و تلف کردن نداریم. اگر دنبال چیزهایی که دوست داریم نریم، چیزی جز حسرت برامون نمی‌مونه.

دلم می‌خواهد بدانی که شب سراب نیرزد به بامداد خمار...

«زندگی هیچ‌وقت چیزی که حقمونه نیست، اینژ. اگه بود...»

نشئه در خیالاتْ چنان غرق می‌شد که خاطراتش را دوباره زندگی می‌کرد.

آن چشم‌ها، آن چشم‌های سياه براق، ای خدا، کاش می‌توانستم خود را در چشم‌هاش حلق‌آویز کنم.

«یه روز تاوان این کاراتو پس می‌دی، برکر.» کز گفت: «اگه عدالتی تو این دنیا وجود داشته باشه، پس می‌دم. ولی همه‌مون می‌دونیم احتمالش چقدر ضعیفه.»

«همه‌ی ما اسیر گذشته‌مون هستیم.»

گفت: همیشه اعتقاد داشتم که دنیا برای پیشرفت به همۀ آدم‌ها با انواع افکار و عقایدشان نیاز دارد، اما حالا فکر می‌کنم که بعضی از آن‌ها واقعا اضافی‌اند.

همان‌طور که خانم لیند می‌گوید، دنیا چیزی جز به هم رسیدن و از هم جدا شدن نیست، ماریلا!

پسرک مجذوب تغییر رفتار آن‌ها شد و گفت: "با نگاه کردن به سواران، بر آن‌ها تسلط پیدا کردی." "چشم‌ها قدرت روحت را نشان می‌دهند. " پسرک با خود گفت: "حق با اوست."

- هر چقدر بزرگ بشی معصومیتت کوچیک می‌شه. همین‌قدری بمون. باشه؟