بریده‌های کتاب ✨️Lilac ✨️

به گفته یونانیان، چند زنی و بنابراین داشتن فرزندان متعدد از ویژگی‌های پارسیان باستان بوده است. چنانکه استرابو می‌نویسد مردان با زنان متعددی ازدواج می‌کنن و در عین حال دارای کنیزهای بسیاری هستند تا بچه‌های زیادی داشته باشند. شاهان هرساله به کسانی که فرزندان زیادتری دارند جایزه می‌دهند.

شاهان هخامنشی در ایران مانند خدا پرستش نمی‌شدند و نسب خود را نیز به خدایان نمی‌رساندند.

و نه او که مردم هم نفهمیدند که کتاب بدون امام، کتاب نیست، کاغذ و نوشته ای است بی روح و جان و نفهمیدند که قبله بدون امام قبله نیست و کعبه بدون امام سنگ و خاک است و قرآن بدون امام خانه بی صاحبخانه است.

مردمی که به خورشید با نفرت می‌نگرند، شایسته شب اند. مردمی که به سوی آفتاب، کلوخ پرتاب می کنند، لایق ظلمت اند.

عزیز دلم! خدا تو را چند روزی به زمینیان امانت داد تا بدانند که راز آفرینش زن چیست؟ و رمز خلقت زن در کجاست؟ و اوج عروج آدمی تا چه پایه بلند است.

ما حکومتی می‌خواستیم که اگر فارغ‌التحصیل مدرسه‌ی شبانه در آن کابینه تشکیل نمی‌دهد، اقلا برای مدرسه‌ی شبانه دردسر هم درست نکند.

فدا کردن حق انتخاب از فدا کردن جان هم نمرهٔ بیشتری در مدرسه کسب کرده بود

آنهایی که در طول تاریخ - چه در جاهلیت قدیم و چه در جاهلیت قرن بیستم - سعی کرده اند که زن را تحقیر و کوچک کنند و او را دلبسته به همین زخارف و زینتهای ظاهری معرفی نمایند و پایبند مد و لباس و آرایش و طلا و زیور آلات کنند و وسیله و دست‌مایه‌ای برای خوش‌گذرانی‌های زندگی وانمود نمایند و عملاً در این راه قدم بردارند، منطق آنها منطقی است که مثل برف و یخ در مقابل گرمای خورشید مقام معنوی فاطمه زهرا علیها السلام ذوب می‌شود و از بین می‌رود.

آزادی را نباید یک توقع زیاده‌خواهانه از سوی کودکان دانست. آزادی نیاز بچه‌ها است و تا هفت سال اول باید به این نیاز پاسخ مثبت داد.

اسپوک گفت: «ایمان؛ یعنی اینکه مهم نیست چه اتفاقی بیفته میتونی مطمئن باشی که یکی داره تماشامون میکنه و حواسش بهمون هست. باور داشته باشی که یکی بالاخره همه چیز رو درست می‌کنه.»

راه برقراری ارتباط عمیق و تاثیرگذار با بچه‌ها، بچه شدن است.

فرزندانی که دل در گرو محبت پدر و مادر دارند، هر اندازه هم که از آنان فاصله بگیرند، تعهدشان را به آنچه از پدر و مادر آموخته‌اند حفظ می‌کنند.

قهر کردن یکی از مواردی است که در مکتب اسلام به عنوان ابزاری تنبیهی برای تربیت فرزند معرفی شده است؛ اما چنین تنبیهی در صورتی کارآیی دارد که پدر و مادر در مسیر تربیتی خود به قدری به فرزند محبت کرده باشند که قهر آنها برای فرزند قابل تحمل نباشد. کسی از فرزندش در نزد امام موسی کاظم شکوه کرد: حضرت فرمود: «الا تَضْرِبُهُ وَ اهْجُرْهُ وَ لا تُطِل» او را کتک نزن با او قهر کن؛ اما طولش مده. بحار الانوار، ج ۱۰۱، ص ۹۹

بعضی‌ها در خلوت خودشان آن‌قدر به دنبال خورشید می‌دوند که آخرسر، ماه می‌شوند.

مذهب یعنی وعده، وعده به اینکه چیزی بر ما نظارت داره و هدایتمون می‌کنه؛ بنابراین پیشگویی ها بسطی طبیعی از امیدها و آرزوهای مردم هستن. به هیچ وجه احمقانه نیستن.

اگر کسی روزی این نوشته ها را خواند، باید بداند که قدرت بار سنگینی است که بر دوش می‌کشی. سعی کنید قدرت زنجیر بر دست و پایتان نزند.

کار دنیا همیشه برعکس است؛ ما از شاهین شهر اصفهان که کیلومترها از جبه دور بود، به مهری و مینا که در منطقه عملیاتی و مرکز خطر بودند، خبر شهادت خواهرشان را دادیم.

خیلی رک و صریح به بابا گفت: «وظیفه پدر ومادر اینه که بهترین اسم رو برای بچه شون انتخاب کنن تا تو دنیا و آخرت صاحب اون اسم کمکشون کنه. چرا شما تو این وظیفه کوتاهی کردین؟»

به نظرم عقیده صحیح مثل یه ردای خوب می‌مونه. اگه کاملاً اندازه‌ات باشه تو رو گرم و امن نگه می‌داره ولی اگه اندازه ات نباشه می‌تونه خفه ات کنه.

با خود فکر کردم درست است که ما در زمان غیبت هستیم، اما به این معنا نیست که امام اباصالح المهدی (عج) به ما توجهی ندارد. نسبت ما با غیبت امام زمان (عج)، مثل همان کودکی است که دست در دست پدر داشته و حالا که خود گم شده، می‌گوید پدرم گم شده است؛ درحالی که پدر گم نشده و این بچه است که در غیبت و سرگردانی به سر می‌برد.