بریده‌های کتاب Fatemeh_Helfi

بعضی آدم‌ها هر جراحتی خواستند به روح و روان و اعصابت وارد می‌کنند و هرچه دلشان خواست می‌گویند و آخرش می‌گویند : (منظوری نداشتما ! دوستت دارم که اینو گفتم.) خب دوست داشتنت بخورد توی سرت!

آن کسی با ادب است که در بدترین شرایط هم قشنگ برخورد می‌کند.

انسان در سجده، نهایت کوچک شدن پیش خدا را تمرین می‌کند.

عبادت به معنای خاص کلمه یعنی از همه کارها دست برداری و جلوی خدا، هر طور که او گفت بایستی، به فکر او باشی، به ذکر او مشغول باشی و تمام حرکاتت در اختیار اوامر او باشد. عبادت به معنای خاص کلمه یعنی نماز.

خوشبختی یعنی چیزهایی مثل ندانستن، نفهمیدن، بی‌فکری، بی‌خبری و از همه مهم‌تر، خواب.

رژیم پهلوی بر محور جدایی میان دین و جامعه بنا شده بود.

بی‌مادری جدایی دوباره از بطن است.

اگر آرامگاه خانوادگی می‌خواهی، باید در زندگی‌ات پیوند محکمی با خانواده داشته باشی.

مهم‌ترین راهِ شناخت طالبان تفنگ است.

ماندگار همیشه با خود می‌اندیشید نفرت‌انگیزترین چیز این است که آخرین تصویری که مقتول در ذهنِ مرده‌ی خود دارد، تصویرِ قاتل است که پیش می‌آید و تا بی‌نهایت تکرار می‌شود.

ترس، انسان را از کارهای بزرگ باز می‌دارد.

جشن ما زمانی است که مسلمانان در سرزمین خود آرامش داشته باشند.

در زندگی موقعیت‌های مختلفی پیش می‌آید که تو مطمئنی که همه چیز ردیف است و با خودت می‌گویی:(( دیگر هیچ مشکلی نیست!)) اما دقیقا در همان موقع، مشکلی مثل پلنگ از پشت بوته‌ها می‌پرد روبه‌رویت و تو را غافل‌گیر می‌کند.

بعضی وقت‌ها کابوس می‌تواند چنان بی‌رحمانه، چنان مهلک، چنان هراس‌آور و چنان مأیوس کننده باشد که نتوانی کاری بکنی جز اینکه هق‌هق گریه و ناله کنی تا کسی بیاید بیدارت کند.

باید با گناهانمان بجنگیم، با سهل‌انگاری و کاهلی، درست همان‌طور که سربازهایمان علیه دشمن آن‌قدر می‌جنگند تا پیروزی نهایی از آنشان شود.

کسی که دروغ می‌گوید و دروغ هایش را هم باور می‌کند، دیگر هرگز نمی‌تواند حقیقت را دریابد، نه در خودش و نه در اطرافیانش، در نتیجه هم حرمت خودش را از بین می‌برد و هم حرمت دیگران را.

پس رابطه سالم درونی یعنی حس کردن و آگاه شدن به آنچه به‌صورت فیزیکی در درونمان رخ می‌دهد.

به نظر من دو بالِ نیرومند برای پرواز انسان در تلاش‌های زندگی، یکی صبر است، یکی توکل.

آن‌ها می‌خواهند ما تنها باشیم، آقای مونترو. چون به ما می‌گویند انزوا تنها راه رسیدن به قداست است. فراموش می‌کنند که وسوسه در انزوا خیلی قوی‌تر می‌شود.

به همین علت مهم‌ترین قانون صحراها قانون "ثار" بود. بر پایه‌ی این قانونِ نانوشته، اگر فردی از افراد یک قبیله به عضوی از قبیله‌ی دیگر توهین می‌کرد و یا جراحتی می‌رساند یا او را می‌کُشت، پیامد یک انتقام حتمی بود. حتی گاه جزای توهین یا یک زخم، مرگ بود. اما وقتی مساله‌ی قتل به میان می‌آمد، آن را چیزی جز خون پاک نمی‌کرد. قبیله‌ی مقتول، قبیله‌ی قاتل را گناهکار و مجرم می‌دانست و بدون هیچ‌گونه چشم پوشی، قاتل یا یک تن دیگر از قبیله‌ی او را قصاص می‌کرد. این قصاص نیز ممکن بود بی‌پاسخ نماند و اغلب قتل‌های دیگر و حتی گاه جنگ‌هایی را به دنبال داشته باشد‌