بریده‌های کتاب هیکـاری؛

اوضاع فاصله خیلی خیلی زیادی با درست شدن داره.

عجیب بود که زندگی این چنین ادامه دارد. _اینکه زندگی همیشه و تحت هر شرایطی، ادامه دارد._ آدم تنها زمانی متوجه این اتفاق می شود که بخشی از وجودش را جا گذاشته باشد.

شاید مرگ یعنی در رویا بیدار بودن و در بیداری رویا دیدن.. شاید جاودانگان در گوشه های تاریکِ رویاهای ما متولد می شوند و رشد می کنند. شاید..

حتی چیز های بد هم ممکنه باعث اتفاق های خوب بشن. وقت هایی که ناراحتی، شاید این فکر به دردت بخوره.

دانستن خیلی بدتر از ندانستن است. ندانستن در خود امید داشت. امید به احتمالی که شاید ان را از قلم انداخته بودیم. امید به معجزه ای که ممکن بود رخ دهد.

ملیسا لبخند زد.« میدونی بهترین راه برای نگه داشتن یه راز چیه؟» نیل سر تکان داد. ملیسا ادامه داد:«هیچوقت اون رو به کسی نگی. همین و بس!»

_لحظه هایی چنین تیره و تار دارم، روت، چنان تیره و تار که حتی نمی توانی تصور کنی. +پس با من تماس بگیر، امیل. وقتی تاریکی می اید، به من زنگ بزن. من همیشه کنارت خواهم بود. قسم میخورم.