بریده‌های کتاب 𝘣𝘢𝘩𝘢𝘳˖⋆

اما چگونه می توانم به آرزو و خواسته ی قلبی ام برسم؟ تنها چیزی که خریدنی نیست عشق و محبت است. من بعد از او نخواهم توانست به هیچ مرد دیگری بیندیشم . مردی که بنظرم مثل هیچکس نبود...

گاهی که برای خرید روزنامه و یا مجله به سر کوچه می رفتم پسران بی کار محله مان را می دیدم که با چشمانی شرربار به من خیره می شدند و گاه جسارت به خرج می دادند و حرف های می زدند تا بفهمند من از آنان خوشم می آید یا نه. با خاطره تلخی که از اعظم به یاد داشتم دلم می خواست آنان را سر به نیست کنم تا از سر راه دختران بی گناه و ساده دل برداشته شوند.

"متاسفم." "نه اعلی حضرت، من متاسفم."

به سادگی گفت:" نتونستیم توی جشن ازدواج این لحظه رو برای خودمون داشته باشیم." "ولی تو خوشت نمیاد که من برقصم". "چرا خوشم میاد، ولی فقط وقتی من کنارت باشم." "تو اهل رقصیدن نیستی." "با تو هستم." "مراقب باش آقای لارسن، وگرنه ممکنه فکر کنم واقعا دلت برای من رفته." " عزیزم، ما کارمون از این حرفا گذشته."

از آن طرف، تنها کاری که از دست من بر می آمد این بود که گوشه ای بایستم و تماشا کنم، چون زن هایی مثل بریجت سهم مرد هوایی مثل من نبودند.

دختر برای تسلی خودش به مواد و نوشیدنی روی آورد و بعد تبدیل به آدم دیگه ای شد. آدمی سنگدل خودخواه، و بچه رو مقصر بدبختیش می دونست؛ بنابراین تمام عصبانیت و ناراحتیش رو سر اون خالی می کرد، معمولاً با کمربندش".

"آقای لارسن، می تونم یه چیزی بهت بگم؟" سرش را تکان داد. "قراره دلم برات تنگ بشه." "منم دلم برات تنگ میشه شاهزاده خانم." پس جایی نرو.

"این یه تعریف بود آقای لارسن؟ شد دوتا تعریف توی دوسال، حواست باشه وگرنه ممکنه فکر کنم از من خوشت میاد." "هر طور دوست داری فکر کن." با لحن شمرده ای ادامه دادم: "ولی من اون روزی از تو خوشم میاد که اول تو از من خوشت بیاد."

"کتابت چطوره؟" "من رو مسحور خودش کرده." "کاملا همین طور به نظر می رسه." "راستی، شاهزاده خانم، کتاب رو برعکس گرفتی."

"به علاوه، اون سنش واسه تو خیلی زیاده." "نه، من از مردای سن بالا خوشم میاد."

I don't really want to talk about the questions and the answers. but I kind of figured out that everything I dreamed about my aunt Helen was true. and after a while, I realized that it happened every Saturday when we would watch television.

"I just want you to know that you're very special."

"I would die for you. but I won't live for you"

"He's something isn't he?" Bob nodded his head. Patrick then said something I don't think I'll ever forget. "He's a wallflower"

من روی تخت خوابیده بودم، و هرچه تقلا می کردم نمی توانستم تکان بخورم، هیچ نیرویی در بدنم نبود، به تخت دوخته شده بودم، گفتم به همین سادگی است، آدم این همه به خودش مغرور است که خیال می کند هیچ وقت از کار نمی افتد، بعد یکباره میبیند که دنیا با سرعت دور می شود، و او جا مانده است.

هواخواه زنی بودم که معشوق را در سردابه ای تاریک انداخته بود، نان و آبش را می داد، از صبح تا شب لب پنجره می نشست و براش افسانه می گفت، و از شب تا صبح جاجیم و سرگیرا می بافت که نانی دربیاورد، دل به چیزی نمی داد و به کرده اش خوش بود تا این که سوی چشم هایش رفت، گوشت تنش ریخت و ذره ذره آب شد. امّا هیچ کس نمی دانست که کدامشان زودتر تمام کرده، قاتل کدام بوده مقتول کدام؟ یکی بالای پنجره، یکی در سردابه پای پنجره، هر دو زندانی همدیگر، و هر دو مسلول و استخوانی و حسرتی.

گریه کرد، مردی که دوستش داشتم به خاطر من اشک می ریخت و منِ کوردل نمی فهمیدم، چه می دانستم راست می گوید و پس از عروسی من پنج سال در پشت و پسله می پلکد، عصر ها پناه می برد به مِی فروشی کِی پور و خرده خرده تباه می شود؟ چه می دانستم هرچه زمان بیش تر می گذرد من عاشق تر می شوم؟ عاشق مردی که تا سر حد مرگ مرا دوست داشت امّا شاید نمی خواست یا نمی توانست مرا به چنگ بیاورد، خود را آزار می داد.

به هنگام نومیدی اگر خود را به درختی نیاویزیم، چطور می شود؟ پوست صورت چروک می خورد، پستان ها آویزان می شود، کف پاها ترک برمی دارد، دست ها از قشنگی می افتد، نیازی هم نیست که به ناخن ها برگ گل بچسبانیم، روزگار می گذرد، بی آن که نگاهی به آدم بیندازد.

ملکهّ یک مملکت بودن، یعنی مادر یک ملت بودن.

صورتم را به شانه اش گذاشتم و گفتم دلم می خواهد ماه من و تو همیشه پشت ابر بماند و هیچ کس از عشق ما باخبر نشود.آدم ها حسودند، زمانه بخیل است، و دنیا عاشق کش است. امّا ای خدا، تو که عاشق عاشق هایی، تو که عاشق ها را دوست داری، به یاد من هم باش.