بریده‌های کتاب 𝘣𝘢𝘩𝘢𝘳˖⋆

ونژی اولین عشقم نبود، اما آخرینش بود.

از اینکه هنوز نگرانم بود احساس خوشایندی وجودم را فرا گرفت. البته که او مرا نمی شناخت، حتی نمی دانست خودش قبلا چه کسی بوده و خبر نداشت که خطری در جهان فانیان مرا تهدید نمی کند؛ اما در این جهان خطر های زیادی برای او وجود داشت و اگر اجازه می داد با کمال میل کنارش می ماندم و از او محافظت می کردم، تا روزی که هر دو بار دیگر به آسمان بازگردیم.

من هم متأسفم. زندگی کن، شاد باش.

پس ازم متنفر نباش. نفرتت رو به بی تفاوتی ترجیح میدم. گذشته رو نمی شه پاک کرد، ولی من به آیندمون امیدوارم. دوباره با قلبت بهم اعتماد کن تا حقیقت قلبم رو نشونت بدم؛ چون دلیل زنده بودنم تویی؛ دلیل نفس کشیدن و ادامه دادنم تویی.

گریه کن! داد بزن! اگه دلت می خواد من رو بزن. هر کاری می کنی بکن، فقط مثل غریبه باهام رفتار نکن.

تو نباید به خاطر رعایت خواسته های ادم های دیگه ازدواج کنی... یا بخاطر اینکه به اونا تصمیم عاقلانه ای به نظر می رسه. تو باید با کسی ازدواج کنی که دوستت داره. کسی که با همه ی وجودش تو رو می خواد و حاضره به خاطرت دنیا رو به هم بریزه.

نمی توانستم جلوی گریه ام را بگیرم. در این لحظه او دستش را روی مچم گذاشت. گفتم:«اگر دستم بزنی، می میرم. مطمئنی با من نمی آیی؟ هیچ امیدی هست که نظرت را عوض کنی؟ فقط همین را به من بگو.» گفت:«نه، نه، عزیزم، نه.» هرگز پیش تر مرا عزیزم صدا نکرده بود.

این را هم بگویم که دلت برای ک.ک. نسوزد. باید میان او و هامبرت هامبرت یکی را انتخاب کنی، و باید بخواهی که هامبرت هامبرت دست کم دو ماه دیگر زنده باشد تا او را وادار کنم که تو را در ذهن نسل های بعدی زنده نگه دارد. دارم به اوروس ها و فرشته ها فکر میکنم، به راز ماندگاری رنگدانه های ماندنی، به غزل آینده نگرانه، به پناهگاه هنر، و این تنها نامیرایی ست که من و تو در آن شریکیم، لولیتا.

بدبخت! تو را می گویم موجود چندش آور. من مثل گل تازه و دست نخورده بودم، حالا ببین چه به سرم آوردی! باید به پلیس زنگ بزنم و بگویم که به من تجاوز کردی. آه، تو کثیفی، پیرمرد کثیف.

ما در زمانه ای نادرست عشقی درست داشتیم.

با این حال، کوروش به رغم احترامی که برای اهورامزدا قائل بود،اعتقاد داشت که سر کردهٔ ارتش متحد و جدید حق ندارد در عقاید و باور های مردم ماد یا ایران زمین دخالت کند.او به عقاید و باورهای دیگران نیز احترام می گذاشت، و هیچ تلاشی نمی کرد تا از نیرو و نفوذ رو به گسترش خود در وادار کردن دیگران به تبعیت از باورهای خودش بهره بگیرد. آیین و مرام کوروش این گونه بود.

کلئوپاترا آهسته گفت: -ترسیدم،فکر می کردم مرده ای. -اگر مرده بودم،غمگین می شدی؟ کلئوپاترا پاسخ داد: -باور نمی کنی؟من مهر تو را به دل گرفته ام. و این سخن اصلا دروغ نبود-شگفتا،مرا چه می شود؟این چه احساس ناخواسته ای است؟ سزار لبخند زد و گفت: -نزدیکتر بیا،گربهٔ ملوس.

برای واپسین بار دست نی نواز مرده را بوسید و ان را بر سینه نهاد.در دل سوگند خورد و به پدر وعده داد:مصر را،همانطور که تو می خواستی،نجات خواهم داد؛انتقامت را خواهم گرفت.همهٔ کسانی که تو را مسخره کردند،بابت این گستاخی بهای سنگینی خواهند پرداخت.

می دونم که سلطان در ملأ عام با قدرت و اختیار ما موافقت کرد،اما موافقت نکرد که ما کشورتون رو از این پرستش گناهکارانه ی شیاطین،که اسمش رو گذاشتید دین،پاک کنیم.