بریده‌های کتاب اسم تو مصطفاست

ما نیاز به اتفاقات بزرگ نداشتیم تا بخندیم و شاد باشیم. همین که همدیگر را داشتیم اتفاق بزرگی بود.

گفتی: بریم برای محمدعلی شناسنامه بگیریم. من و محمدعلی آمدیم داخل ماشین. فرصت خوبی بود کنارت باشم. ساعتی بعد شناسنامه را گرفتی و آمدی. _ بفرما ، اینم شناسنامهٔ شازده، فقط یه مُهر کم داره! _ مُهرِ چی؟! _ شهادت !! _ از حالا؟ _آره دیگه ، یادت باشه قراره بره! نگاهی به شناسنامه کردم و نگاهی به محمدعلی: «قبول!»

❤️ - سوریه شده رقیب من و من از این پس این رقیب بر نمی آم. اون داره مرد منو می‌گیره! نشستی کنارم و در آغوشم کشیدی:" ولی من فقط عاشق توام، اما قبول کن که آرمان و هدفم رو هم می پرستم سمیه. هر چی هم بگی پاش ایستاده ام!"

از اینکه کنارت راه می رفتم احساس غرور می کردم. می دانستم طبق آیه قرآن به وقت قدم زدن نباید به زمین فخر فروخت، ولی نمی توانستم به وجود و همراهی ت فخر نفروشم.

❤️ قبلا یکی از دوستانم گفته بود: " سمیه، یه هدیه برای آقا مصطفی بخر و همون شب (شب عقد) بده بهش." _چرا؟ چون کسی که اولین هدیه رو بده، برای همیشه تو خاطر طرف مقابل می مونه.

❤️ گلدان را روی دامنم گذاشتی و رو به مادرم گفتی: " مادر جون، اینا رو برای عزیز آوردم تا حالش خوبِ خوب بشه!" بعد از عقد بیشتر عزیز صدایم می زدی.

❤️ کارهایت غافلگیرم می کرد، اما دیوانگی هایت را دوست داشتم. تو آدم پیش بینی نشده ای بودی و من تو را با همه ی ویژگی هایت دوست داشتم. همین که بودی، همین که به صدایت گوش می کردم، طرز صحبتت، تکه کلامت، نگاه کردنت، خندیدنت، نظردادنت، پیشنهادها، طرز فکرت، حتی اخم ها و مخالفت هایت. این اسمش چه بود؟ عشق؟ اگر عشق، پس من روز به روز بیشتر عاشقت می شدم.

نمی دانستم چطور زخم های روحت را نوازش کنم .چطور!؟

❤️ یک بار پرسیدم: " چطور توی کارای اقتصادی می تونی وارد بشی و به سودم برسی؟" گفتی: " مثه یه شطرنج باز اول فکر می کنم و بعد عمل." #اسم_تو_مصطفاست

❤️ ما نیاز به اتفاقات بزرگ نداشتیم تا بخندیم و شاد باشیم،. همین که هم را داشتیم اتفاق بزرگی بود.

❤️ چقدر خوب بلد بودی با من راه بیایی، نه دعوا می کردی نه اخم وتخم. یک بار گفتی: " مرد باید خیلی بی دست و پا باشه که ندونه چطور فرمون زندگی رو توی دست بگیره!"

❤️ اگر جر و بحثی بود بین خودمان بود، هیچ وقت جلوی نفر سوم داد و بیداد نمی‌کردیم. نداری و اخم و ناراحتی بین خودمان، مال خودمان بود. آن هم به مدت بسیار کم، بدون توهین به هم. اگر قرار بود برای کسی هدیه ببریم بهترین را می‌بردیم. همیشه سفره باز بودی و برای مهمان رو گشاده. اگر در تب و تاب نگه داشتن تو پیش خودم بودم، برای این بود که عاشقت بودم، فقط همین!

❤️ هر چه جلوتر می رفتیم بیشتر عاشقت می شدم. می گفتی:" این قدر به من وابسته نشو، دلبستگی خوبه، وابستگی نه!"

مرا همراه مادرت بردی آرایشگاه. دم در پرسیدی: « خیلی طول می‌کشه؟نکنه مثه اون بار...!» -همین‌جا بمون الان برمی‌گردیم! -اما حالا وقت اذونه باید برم مسجد! -یعنی چی ؟ حالا یک امشب رو نرو مادر! -زشته باید برم! -چی چی رو زشته؟ -اینکه به خدا بگم چون زنم آرایشگاه بود نیومدم مسجد، زشته! و رفتی.

❤️ نشستم پای سفره و خنچه ی عقد. هوا گرم بود. نشستی کنارم. نگاهم به زیر بود که یکی قرآن را گذاشت روی دامنم. شروع کردم به خواندن سوره ی یوسف.

همیشه آدم با چیزایی که خیلی دوست داره امتحان میشه . من نگران امتحانی هستم که تو باید پس بدی... 🥲💓

آدما همیشه با چیزایی که دوستشون دارن،امتحان میشن؛

❤️ بعضی ها به شوخی به سجاد و سبحان می گفتند:" عروس کِشونه و شما برادرا اینقدر بی خیال؟" می خندیدند: " ما قبلا دومادکُشون راه انداختیم و دیگه نگران نیستیم!"