بریده‌های کتاب جاناتان مرغ دریایی

یک ضرب المثل هست که میگه : " مرغی که بالاتر پرواز می کند ، دورتر را می بیند. "

تنها قانون حقیقی قانونیه که ما رو به آزادی برسونه. قانون دیگه ای وجود نداره.

با سرحالی و با سروصدا به زمین نشست فکر کرد وقتی درباره ی پروازش ،بشنوند از لذت موفقیت او از خود بیخود میشوند چه چیزی از این مهمتر در زندگی وجود دارد؟ به جای جان کندن کسل کننده ی دنبال قایقهای ماهیگیری رفتن به این طرف و آن طرف پرواز کردن؛ یعنی معنای زندگی این است؟! می توانیم خودمان را از جهالت نجات بدهیم. میتوانیم خودمان را موجودی عالی و باهوش و کارساز ببینیم میتوانیم آزاد باشیم! می توانیم یاد بگیریم که چطور پرواز کنیم. . . . و اما نظر من ؛ و بالاخره موفقیت، چیزی که همیشه باید با کلی سختی حاصل بشه. چرا نمیشه بدون سختی کشیدن و با خیال آسوده به موفقیت رسید شاید اگر خیلی راحت به دست بیاد ، دیگر شیرین نباشد . چرا باید حتما در زندگی ، موفقیت باشد . اصلاً چرا موفقیت ، معنای زندگی است ؟ اگر آرام بگذرد ، فقط نفسی بیاید و برود ، نمیشود به آن گفت : زندگی ؟؟؟

وقتی کسی هدفی غیر از آنچه همه دارند دنبال کند می گویند یا خداست یا شیطان

وقتی کسی هدفی غیر از آنچه همه دارند، دنبال کند، می گویند یا خداست یا شیطان...

به ما خوش‌آمد نمی‌گویند، ما طرد شده هستیم، نمی‌توانیم به زور به جایی که ما را نمی‌خواهند برویم، می‌توانیم؟ ما آزاد هستیم به جایی که می‌خواهیم برویم.

وقتی بدانی چه کار می خواهی بکنی، همیشه موفقی...! . . . با این جمله موافقی؟؟؟

فقط یادت بماند که جسم چیزی نیست مگر اندیشه‌ی ناب...!

".. بهشت یک مکان نیست، زمان هم نیست. بهشت یعنی رسیدن به کمال. "

چنین مکانی (بهشت) وجود ندارد، بهشت نه زمان است و نه مکان، بهشت تکامل است.

آن‌چه را چشمانت بهت می‌گویند باور نکن. فقط محدودیت‌ها را نشان می‌دهند. به بصیرت جان اتکا کن، حقیقتی را دریاب که در عمق وجودت پنهان است، و به برکتش می‌فهمی چه‌طور باید پرواز کرد.

مرغان دریایی هرگز اجازه ندارند از پرواز کردن دست بکشند،هرگز اجازه ندارند سقوط کنند.برای یک مرغ دریایی این به معنای ننگ و رسوایی است .اما جاناتان،بدون شرم و خجالت و تردید،کوشید این پیچ و خم سخت را دوباره تجربه کند و دوباره سقوط کرد.او یک پرنده معمولی نبود. بیشتر مرغان دریایی به ساده ترین شکل پرواز قناعت می کنند.همین رفت و آمد به ساحل برای یافتن خوراک راضی‌ شان می کند.هنر پرواز به آنها ربطی ندارد،تهیه ی خوراک برایشان مهم است.اما برای جاناتان خوردن مهم نبود،او می،خواست پرواز کند.پرواز را بیشتر از،هر چیزی در این دنیا دوست داشت.

ما می‌توانیم خود را از جهل بیرون بکشیم، می‌توانیم خود را موجوداتی دارای فضیلت، هوشمندی و مهارت بدانیم. می‌توانیم آزاد باشیم! می‌توانیم پرواز یاد بگیریم!

زنجیرهای محدود کننده افکارتان را پاره کنید، تا زنجیره‌های محدود کننده ی جسمتان هم پاره شوند.

جان ، تو خودت زمانی تبعیدی بودی ، چرا تصور می‌کنی شاید یکی از آن مرغ‌ها حالا له حرف هایت گوش بدهد؟این ضرب المثل را شنیده ای که "مرغی که بالاتر می‌رود ، دورتر را خواهد دید" ، و می‌دانی که حقیقت است. آن مرغانی که تو از میانشان آمده ای ، روی زمین مانده اند و بر سر هم فریاد می‌کشند و با هم جدال می‌کنند ، هزار فرسنگ از بهشت دورند و تو می‌گویی که می‌خواهی از همان جا که هستند ، بهشت را نشانشان بدهی! جان ، آن‌ها حتی تا نوک بالهای خودشان را هم نمی‌بینند! همین جا بمان و به مرغان تازه وارد کمک کن. آن هایی که آن قدر اوج گرفته اند تا مفهوم حرف‌های تو را درک کنند…

تنها قانون راستین آن است که ما را به آزادی برساند. هیچ قانون دیگری وجود ندارد.