شاید من توی زندگی قبلی ام یک پری دریایی بوده‌ام. یک پری‌دریایی معمار فضانورد.

♡ یادم آمد که می‌گفت اذن دخول اینجا گریه است ♡

نقل شاهنامه را طوری برایمان میگفت که انگار خودش کنار رستم شمشیر زده و پا‌به‌پایش جنگیده است.

صدایش هر قدر برای داستان خوب بود، برای روضه تعریفی نداشت. اما وقتی میخواند ««بر دلم ترسم بماند آرزوی کربلا»» خوشخوان ترین روضه خوان جهان میشد.

نیم باک بنزین زدیم، شد بالای یک میلیون. ابویاسر (پدر خانواده فلسطینی) عین یک میلیون و خرده ای را پول نقد در می آورد و می‌دهد دست متصدی. میپرسم: 《کارتخوان ندارن؟ 》 مریم خنده تلخی می‌کند 《 لبنان بانک نداره! 》 دو سال پیش رئیس بانک مرکزی لبنان پس انداز همه ی مردم را یکجا بالا کشید و رفت آمریکا ! خیلی ها به خاک سیاه نشستند. از اون به بعد، هیچکس پولش رو توی بانک نمیذاره و بانک ها تعطیلن. به‌جز بانک هایی که حقوق کارمندان دولت رو واریز میکنن. بنظرم سرعت ماشین ها بیشتر از چیزی است که برای جاده های تپه ماهوری مجاز باشد. میپرسم: 《 پلیس جریمه نمیکنه اینا رو؟ 》 مریم با بی خیالی می‌گوید: 《 نه؛ لبنان پلیس هم نداره 》 ➖ اگر تصادف بشود چی؟ ➖《 برای تصادف پلیس می آد، اما اونقدر مراحلش سخته که معمولا دو طرف سعی میکنن باهم به توافق برسن و کارشون به پلیس نکشه》