بریده‌های کتاب سرگذشت ندیمه

بهتر هیچ‌گاه به معنی بهتر بودن برای همه نیست. همیشه به مفهوم آن است که وضع برای عده‌ای بدتر می‌شود.

باید فقر روح رو از بین برد

" اما وقتی درد پایان میابد، دیگر در یاد چه‌کسی می‌ماند؟ تنها سایه‌ای از درد باقی می‌ماند، آن هم نه در ذهن که در تن. درد بر بدن تاثیر می‌گذارد، تاثیری چنان عمیق که دیده نمی‌شود. "

" سعی می‌کنم زیاد فکر نکنم، حالا دیگر فکر کردن هم باید مثل چیزهای دیگر سهمیه‌بندی شود، خیلی از مسائل ارزش فکر کردن ندارند، فکر کردن فرصت‌های آدم را از بین می‌برد و من می‌خواهم دوام بیاورم. "

فرمانده حق داشت یک به علاوه یک به علاوه یک به علاوه یک مساوی چهار نیست. هرکدام از یک‌ها منحصر به فردند، راهی برای پیوند زدن آنان به هم نیست. نمی‌توان آن‌ها را عوض کرد. نیک جای لوک یا لوک جای نیک. می‌توانی در کار نیست

می دانم چرا تصویر رنگ و روغن زنبق های آبی شیشه ندارد و چرا پنجره فقط تا نیمه باز می شود و چرا شیشه اش نشکن است . نگرانی‌شان از بابت فرار ما نیست. نمی توانیم زیاد دور شویم . نگران اوج گرفتن خیالمان هستند؛نگران راه هایی که فقط در درون آدم باز می شوند و به انسان روحیه و برتری می دهند.

روی یکی از سنگ قبرها در گورستان کنار کلیسای قدیم یک تکیه گاه و ساعت شنی‌ای هست که رویش نوشته شده به امید. به امید. چرا باید بالای سر یک آدم مرده چنین چیزی بنویسند؟ جنازه امیدوار بود یا آن ها که هنوز زنده بودند؟

عمه لیدیا می گفت, آزادی بیش از یک نوع است.آرادی برای انجام کاری و آزادی از شر چیزی. در دوران اغتشاش آزادی داریم، برای انجام هر کاری که بخواهیم. آزادیم از شر چیزهایی که نمی خواهیم. آن را دست کم نگیرید .