بریده‌های کتاب سیاه مرگ

ولی ترس از درد با خود درد خیلی فرق دارد!

قهرمانها را خیلی راحت میشود فریب داد. به محض این که باورشان بشه که تو طرفدار حق و عدالت هستی، سکندری خوران پشت سرت راه می افتند مثل گوسفندی که با پای خودش به کشتارگاه می رود.

ما نمی خوایم اونا خندیدن رو به کل فراموش کنن ! :)

- بیش تر وقت ها، بی آن که حرفی بزنند می ایستند یک گوشه، جوری که انگار منتظرم هستند. و اگر هراز گاهی چیزی بگن، فقط و فقط یک جمله را تکرار می کنند: بلوط خورک، فقط مرگ می تونه تو را برای همیشه جاودان کند.

_ من چه می دانم؟ راستی هنوز هم خیال می کنی یک دنیای واقعی وجود دارد؟ و بقیه ی دنیا ها چیزی نیستند جز قلمه هایی رنگ پریده؟

آن جور مرد ها عاشق هیچ کدام از چیزهایی نبودند که قلب بقیه مردها را به تاپ تاپ می انداخت:ثروت، شهرت، قدرت... نه. شازده مشکی به هیچ کدام از آن چیزها علاقه مند نبود. عدالت، قلبش را به تاپ تاپ می انداخت