بریده‌ کتاب‌های اتاقی از آن خود

رؤیای تأثیر گذاشتن بر دیگران را از سر بیرون کنید. دربارهٔ خودِ مسائل فکر کنید.

" اما آنها نمی توانند ادبیات را هم بخرند. ادبیات به روی همه باز است. به تو حتی اگر مامور باشی، اجازه نمی دهم مرا از چمن بیرون کنی. اگر دلت می خواهد، در کتابخانه هایت را قفل کن؛ اما با هیچ دری، با هیچ قفلی، با هیچ زنجیری نمی توانی ذهن مرا به بند بکشی"

دلیل این‌که تعداد زنان رمان‌نویس تاکنون کم بوده به طور کلی ساختار خانه و خانواده است؛ نوشتن در اتاق نشیمن آسان نبوده و نیست.

موفقیت موجب تلاش می‌شود؛ و عادت راه را برای موفقیت هموار می‌سازد‌.

دنیا به او (زن) همچون مردان نمی‌گفت اگر می‌خواهی بنویس، برای من فرقی نمی‌کند. بلکه با قهقهه می‌پرسید می‌خواهی بنویسی؟ نوشتهٔ تو به چه دردی می‌خورد؟

واقعیت، داستان و حقیقت همواره در تبادل هستند و وجود هر یک به دو تای دیگر وابسته است.

محدودیت‌های جنسیت خود را با شهامت به رسمیت بشناسید.

درباره هر رمان مشهوری که فکر کنیم، کاملا مشخص است که کل ساختار بی نهایت پیچیده است، زیرا از تعداد بسیار زیادی قضاوت متفاوت و تحساسات متفاوت ساخته شده است. عجیب است اگر کتابی که به این شکل تالیف می شود بیش از یکی دو سال دوام بیاورد یا احتمالا برای خواننده انگلیسی همان معنایی را داشته باشد که برای خواننده روس یا چینی دارد. اما این کتاب هاگاهی اوقات به طرز غریبی دوام می آورند و آن چه در این موارد نادر باعث دوام آن ها می شود چیزی است که آن را صداقت می خوانیم، اگرچه هیچ ربطی به پرداخت صورتحساب ها یا رفتار شرافتمندانه در مواقع اضطراری ندارد. منظور ما از صداقت در مورد رمان نویس این است که ما را متقاعد کند که آنچه می نویسد حقیقت است. احساس می کنیم، بله، هرگز تصورش را هم نمی کردم که چنین چیزی واقعیت داشته باشد. هرگز آدم هایی را نمی شناختم که اینگونه رفتار کنند. اما تو مرا متقاعد کردی که این طور است که چنین اتفاقی میوفتد.

در وهلهٔ نخست، کسب درآمد برای آنها غیر ممکن بود، و در وهلهٔ دوم، اگر هم ممکن بود، قانون آنها را از حق تملک پولی که به دست می آوردند محروم کرده بود.