بریده‌های کتاب مرغ دریایی

مدودنکو: چرا همیشه لباس سیاه می‌پوشید؟ ماشا: عزای زندگی‌ام را دارم.آدم بدبختی هستم

من احساس می‌کنم خیلی وقت است به دنیا آمده‌ام،خیلی وقت پیش..... زندگی‌ام را هم مانند دامن بلند و سنگین پیراهنی که هرگز انتهایی ندارد دنبالم می‌کشم.بیشتر وقت‌ها هیچ علاقه‌ای به زندگی کردن ندارم.

مسئله اساسی سبک نو یا کهنه نیست. آنچه مهم است خود نوشتن است بدون توجه به سبک‌ها.