بریده‌ای از کتاب مرغ دریایی اثر آنتون چخوف

من تنها هستم. در هر صدسال یک‌بار لب هایم از هم باز می‌شوند تا کلامی بگویم. صدای من در این خلأ ملال آور است و هیچ‌کس آن را نمی‌شنود... شما نیز ای آتش های رنگ باخته، صدای مرا نمی‌شنوید... مرداب متعفن شما را پیش از سپیده‌دم به دنیا می‌آورد و شما بدون فکر، بدون اراده و بدون هیچ هیجانی تا صبحگاه سرگردان و آواره‌اید.