بریده‌ کتاب‌های قلمرو خلافکاران

ولی ون اک چیزی از او را گرفته بود. دیگه به دردش نمی‌خورم. کلماتی که از نقطه‌ای پنهانی در درونش برآمده بودند،حقیقتی که دیگر نمی توانست دانستن آن را انکار کند.باید خوشحال می‌شد.حقایق وحشتناک بهتر از درپغ‌های مهربانانه بودند.

《توجه کردین که همه ی مردم شهر یا دنبالمونن یا از دستمون عصبانی ان یا میخوان بکشنمون؟ 》 کز گفت《 که چی؟》 《خب قبلا نصف شهر بود. 》

وقتی نمی توان دری را باز کرد باید یک در جدید ساخت.

باید با ترس روبه رو بشیم ، با این مهمون غیرمنتظره روبرو شیم و ببینیم چه حرفایی واسه گفتن داره وقتی ترس از راه میرسه ، قراره یه اتفاقی بیوفته.

بزار یه رازی رو بهت بگم هانا،هیولا های خیلی بد هیچ وقت شبیه هیولا نیستن.

حقیقت وحشتناک بهتر از دروغ های دلگرم کننده بود.

شاید شجاع بودن مستلزم نترسیدن نبود.

کز از عصایش استفاده کرد تا هردوی آنها را به سمت مرکز جزیره هدایت کند. _ و اگه همه حواستون به داد زدن سر همدیگه نبود، صدامون رو می‌شنیدین.ماتیاس، جوری با دهن باز نگاهش نکن انگار تا حالا دختری با لباس شب ندیدی. ماتیاس با نهایت وقاری که در توانش بود،گفت:_ دهنم باز نبود. ولی چه فکری باید میکرد وقتی نینا به همه جای لباسش گل زده بود؟ نینا گفت:_ ساکت باش،برکر. دوست دارم با دهن باز نگاهم کنه.

«زندگی هیچ‌وقت چیزی که حقمونه نیست، اینژ. اگه بود...»

جسپر دوست داشت به نینا بگوید که انسان می تواند چیزی را دوست داشته باشد و در عین حال کاستی هایش را ببیند. حداقل امیدوار بود اینطور باشد، وگرنه کارش تمام بود.

زویا همیشه می گفت ترس مثل ققنوس می مونه. می تونی هزاران بار سوختنش رو تماشا کنی ،ولی باز برمیگرده. ر

_جسپر... _بابا،قسم میخورم همه چی رو توضیح می‌دم.ولی فعلا در همین حد بدون که توی بد مخمصه‌ای گیر افتادیم و مخمصه‌های بد تخصص منن. این حقیقت داشت. جسپر احساس می‌کرد جان دوباره‌ای یافته است و‌نگرانی‌ای که از زمان شنیدن خبر ورود پدرش به کتردام به جانش افتاده بود، فروکش کرد.احساس می‌کرد رها‌و خطرناک است،مانند آذرخشی در چمنزار. _به من اعتماد کن،بابا. _باشه،پسر.باشه.

چهره آدما یاد کلاغ میمونه. کسی رو که بهشون غذا داده و باهاشون مهربون بوده، به خاطر میسپرن. همینطور کسایی که در حقشون بدی کرده ان.

آدم همیشه چیزی رو که میخواد به دست نمیاره

《 بزار یه رازی رو بهت بگم هانا. هیولا های خیلی بد هیچوقت شبیه هیولا ها نیستن 》

کز گفت:توی کتردام آدم خوب نداریم،آب و هوای اینجا بهشون نمیسازه.

و این چیزی بود که در نهایت می توانست نابودت کند ؛ اشتیاق برای داشتن چیزی که هرگز دستت به آن نمی رسید .

به خودش نگفته بود که نمی ترسد.مدت‌ها پیش،پس از سقوطی ناخوشایند،پدرش برایش توضیح داده بود که فقط احمق ها نمی ترسیدند.گفته بود ،باید با ترس رو به رو بشیم. با این مهمون غیر منتظره رو به رو شیم و ببینیم چه‌حرفهای واسه گفتن داره. وقتی ترس از راه می‌رسه،قراره یه اتفاقی بیوفته.

ون اک درحالیکه دستمالی را به صورتش می فشرد،گفت: _عوضی بی مقدار.هرزه‌ی بی مقدار.خودم با چکش هر دوتا پاتو خرد میکنم... _ادامه بده،ون اِک،تهدیدم کن.بگو‌که‌چقدر بی مقدارم.اگه بهم دست بزنی،کز برکر شکم زنت رو پاره میکمه و‌بچه‌ات رو بیرون میاره و از بالکن اکسچنج آویزون می‌کنه.