بریدۀ کتاب
1402/10/1
4.6
11
صفحۀ 207
ولی ون اک چیزی از او را گرفته بود. دیگه به دردش نمی‌خورم. کلماتی که از نقطه‌ای پنهانی در درونش برآمده بودند،حقیقتی که دیگر نمی توانست دانستن آن را انکار کند.باید خوشحال می‌شد.حقایق وحشتناک بهتر از درپغ‌های مهربانانه بودند.
ولی ون اک چیزی از او را گرفته بود. دیگه به دردش نمی‌خورم. کلماتی که از نقطه‌ای پنهانی در درونش برآمده بودند،حقیقتی که دیگر نمی توانست دانستن آن را انکار کند.باید خوشحال می‌شد.حقایق وحشتناک بهتر از درپغ‌های مهربانانه بودند.
(0/1000)
نظرات
تاکنون نظری ثبت نشده است.