برنامه ریزی  روشیه که باهاش می تونیم زمانمون رو کنترل کنیم، پس یاد گرفتنش مهمه و توی این کتاب به برخی مطالب خوبی اشاره شده بود که گفتنشون نیاز بود ، اما به نظرم مطالبی بودن که نیازی به گفته شدنشون نبود و من خودم وسط های کتاب دیگه حوصله ام سر رفته بود  و یه مدتی کلا کتاب رو نخوندم و بعدش ادامه دادم( البته من کلا کتابای توسعه فردی رو آروم و به زور می خونم )
در طول کل کتاب منتظر بودم به بخش عملی کتاب برسم و برنامه ریزی رو شروع کنم پس به محض تموم کردن کتاب سراغ دفتر و قلم رفتم .
درکل سه بخش اصلی بولت ژورنال :آینده نگاه ، ماه نگار و روز نگار بودن که یه نظمی به کار ها می دادن و من این روش برنامه ریزی رو دوست داشتم اما روش های دیگه ای رو هم امتحان می کنم .
      

        خوندن این کتاب مثل این بود که انگار به گذشته ها برگشتم و اولین کتابم رو که جلد اول این مجموعه بود خوندم .البته توی اون زمان مجموعه رو از نشر پرتقال دنبال می کردم اما نشر پرتقال جلد سوم رو ترجمه نکرد و منم اون موقع پشتشو نگرفتم .تازگیا چشمم به این کتاب افتاد و با خودم گفتم چرا که نه ؟
در کل خوندن این کتاب حس نوستالژی برام به همراه  داشت و سرگرمم کرد اما به نظرم این کتاب برای کسی که کتاب های زیادی خونده ممکنه اونقدر ها هم جذابیت نداشته باشه و بیشتر برای شروع خوبه البته این نظر منه و ممکنه فرد دیگه ای نظر دیگه ای داشته باشه .
و نکته بعدی اینکه  تا جایی که خبر دارم این نشر فیکه و از اونجایی که نشر باژ همه جلد هاش رو ترجمه کرده بهتره از اون نشر خونده بشه .
نکته ی سوم اینکه شما میتونن خوندن این مجموعه رو با جلد سوم تموم کنید و سوالی براتون پیش نمی یاد اگر هم دوست دارید می تونید کل مجموعه رو بخونین .
      

        وای ناستنکا ...
واقعا نمی دانم چه بگویم .
 از آدم هایی که شب و روزشان را در رویاهای شان می گذرانند بگویم یا از شیرینی هم صحبتی .
شب های روشن باعث خنده ام شده، حرصم داده و ناراحتم کرده .
و جالب تر از هرچیز اینکه که اسم ناستنکا ۱۳۸ بار در یک کتاب ۱۱۲ صفحه ای آمده بود و این درحالی بود که ما حتی اسم شخصیت اصلی را نمی دانیم. 🥲
(البته من خودم نشمرده ام اما یک جایی دیده بودم )
  
      

        هیولا !!!! 
فرار کنید !!!
بلاخره خواندمش (بعد از سه سالی که در گوشه کتابخانه‌ام خاک خورده بود 😅)
قبل‌تر دو بار خواستم این کتاب را بخوانم اما هرچه کردم نشد دلیلش هم احتملا این بود که بیش از حد با این تصور که "نویسنده این کتاب نویسنده هری پاتر است پس کتاب باید از همان صفحه اول بی نقص باشد" سراغ کتاب رفتم و هر دفعه که می دیدم نویسنده برای داستان مقدمه چینی می کند حوصله ام سر می رفت و کتاب را می بستم اما این دفعه با این دیدگاه سراغ کتاب نرفتم و ایکاباگ را به عنوان یک کتاب خواندم و نه به عنوان کتابی از یک نویسنده بزرگ در نتیجه از کلمه به کلمه کتاب لذت بردم .
درواقع با خواندن این کتاب دوباره احساس کردم که کتابخوان تازه کاری هستم که اولین کتابش را می خواند ( اولین کتاب های من از نشر پرتقال بود و حدود سه سال میشد که کتابی از نشر پرتقال نخوانده بودم )
در کتاب موضوعاتی مثل : دورویی ،خیانت ،زیاده خواهی ،کشت و کشتار ، وفاداری ،صداقت ، و البته موضوعی که بیشتر از هرچیزی رویش تاکید شده بود: مهربانی  ،موضوعی که در نهایت انسان های بیشماری را نجات داد و بسیاری از مردم این زمانه آن را فراموش کرده اند .
موضوع قابل توجه دیگر خود ایکاباگ بود و این موضوع که کدامیک ترسناک تر اند "هیولا صورت" یا "هیولا سیرت"  چون در این داستان وحشتناک ترین هیولا نفس آدمی بود .
در کل داستان ساده  و بی شیله پیله ای بود و برای شروع کتابخوانی پیشنهادش می کنم
      

        می توانی میان دیوانگان عقلت را حفظ کنی ؟

بخش دی اولین کتابیه که از خانم مک فادن می خوانم ( درواقع صوتی اش را گوش کردم ) و برای من خیلی جالب و هیجان انگیز بود .
 مخصوصا آخر کتاب ، به هیچ وجه فکر نمی کردم  چنین اتفاقی بیفتد ، نویسنده توانسته یکی از بزرگترین تعلیق های داستان را در صفحه های انتهایی کتاب آشکار کند زمانی که فکر می کردم همه چیز تمام شده اما راز بزرگ در سایه ها مخفی شده بود .
نکته دیگر این بود که داستان دارای فلش بک های مربوط به هشت سال پیش بود که نقش مهمی در روند داستان داشت و به نظر من اصلا گیج کننده نبود .
تجربه اولم از فریدا خواندن اینکه ذره ای هم به نویسنده اعتماد نکنم 😅
      

        کتابی با حال و هوای گربه ، کتاب و ژاپن 
این کتاب قطعا برای کتابخون هاست .
پسری که نزدیک ترین عزیزش رو از دست داده و زندگیش رو تموم شده می دونه با گربه ی دانایی روبه رو میشه که کمکش رو برای نجات دادن کتابا از آدمایی که آزارشون میدن می خواد .
در کل کتاب دوست داشتنیه و باعث شد به فکر بیفتم که منم گاهی اشتباهاتی که آدمای این کتاب کردن رو کردم 
      

        واقعا هم خاطرات یه بچه ی چلمنه ، آخه چقدر خرابکاری می کنه این بچه
به نظرم برای علاقه مند کردن بچه ها به کتابخوانی هم مناسب باشه و اینکه از روی این کتاب انیمیشن و فیلم هم ساختن .
      

        بعضی جاها خیلی غیر منطقی می شد 
      

        دنیا پر از ارواح ساکتی است که کسی قابلت دیدنشان را ندارد به غیر از یک دختر 
دلیلی که این کتاب رو شروع کردم نویسندش بود یعنی حتی موضوع داستان رو هم نمی دونستم و فقط به خاطر نویسندش شروع به خوندنش کردم .
اوایل فهمیدن روند داستان سخت بود چون پرش های زمانی زیادی داشت و همچنین به عنوان جلد اول یه مجموعه برای جلد های دیگر فضا سازی می کرد و ما رو با دنیاش آشنا می کرد .
اما بعد گذشت چند فصلی روند داستان دست آدم میاد .
البته که این پرش های زمانی بیشتر برای راز هایی هست که آروم آروم فاش می شن .
و اگه بخوام کلی بگم خیلی کتاب خوبی بود و به دلم نشست به طوری که آخرای داستان نمی تونستم کتاب رو پایین بزارم و می خواستم بدونم چی میشه .
الان هم باید منتظر ترجمه جلد بعدی و نوشته شدن جلد سومش بمونم و چه انتظار سختی هم هست .
      

        شاید روزی بزرگتر ها به یاد بیاورند که کودکی چگونه است .
مگر کسی روی این زمین هست که این کتاب را دوست نداشته باشد . 
هر دفعه با خواندنش متوجه چیزی جدید می‌شویم که دفعات قبل از چشممان پنهان مانده .
      

        کتاب خیلی قشنگی بود و آخرای داستان نمی تونستم کتاب رو زمین بذارم حتی با اینکه می دونستم چطور تموم میشه ... 
چندوقت قبل فیلم این کتاب رو دیده بودم و وقتی فهمیدم کتاب داره کتابش رو هم خریدم تا نگاه کامل تری به ماجرا داشته باشم و خب چیزای مبهم زیادی توی فیلم بود که مسلما توی کتاب رفع ابهام شده بود و دربارشون توضیح داده شده بود .
 درکل کتاب خیلی قشنگی بود و هر چیزی که ازش انتظار داشتم رو داشت ، فیلمش هم قشنگ بود اما شما اشتباه من رو تکرار نکنید و اول کتابش رو بخونید و بعد اگه خواستین فیلمش رو ببینید تا لذت بیشتری ببرید .
      

        پایانی قهرمانانه برای داستان یک قهرمان 
مطمعناً یکی از مجموعه های مورد علاقم باقی می مونه 
      

        دختری در زمان جنگ که کلمات  به او قدرت می بخشند...
این کتاب رو به خاطر چالش شروع کردم و جزو اولین کتابی هایی بود که با این سبک (دوران جنگ جهانی)می خوندم و خب سبک کتاب واقع گرایانه بود و چیز تخیلی و جادویی نداشت .
 راوی کتاب هم مرگه و هر از گاهی یه چیزایی از پایان رو کتاب لو میده . و پایان کتاب هم خیلی دردناکه ... واقعا دردناکه 
      

        مثل جلد اولش از خوندش لذت بردم 
      

        پرومتئوس آتش رو دزدیده .
البته که برای این کارش مجازات می شه ...
 کتاب متن طنزی داره که من واقعا دوستش داشتم و البته که نباید از پانوشت های بامزه کتاب گذشت که به طنز کتاب اضافه می کرد .
خیلی این کتاب رو دوست داشتم و باید بگم که از خیلی لحاظ منو یاد مجموعه پرسی جکسون می انداخت پس اگه مجموعه پرسی جکسون رو خوندید و دوستش داشتید از خوندن این کتاب هم لذت می برید . حتی اگه مجموعه پرسی جکسون رو نخوندید هم از این کتاب لذت می برید .
درکل  باید بگم که خوندن این کتاب کیف داد .  
و اینکه این کتاب جلد اول مجموعه آتش دزده و این مجموعه سه جلدیه