بریده‌های کتاب قبله کعبه زاد

در روایت فرموده‌اند که بهشت مشتاق امیرالمومنین (ع) است...

امیرالمؤمنین در عبارت بسیار تندی فرمود: ( برای اینکه معاویه خلیفه نشود، درخواست شما را می پذیرم). این سخنان بدین معناست که حضرت به عنوان (حاکم مسلمین) و ذیل خلفای اول و دوم روی کارآمد و حکومت ایشان به عنوان‌ حکومت شخصی معصوم مورد قبول همگان نبود. منظور از شیعیان علی در آن دوره ی خاص، غالبا کسانی هستند که همزمان طرفدار امیرالمؤمنین و خلیفه ی اول و دوم بودند و خلیفه‌ی سوم را قبول نداشتند. شیعیان واقعی حضرت انگشت‌ شمار بودند و در روایت تعدادشان حدود پنجاه نفر ذکر شده است.

وقتی به او (خلیفه سوم) اعتراض می‌کردند که خلفای پیشین این مقدار به خویشان خود بذل و بخشش نمی‌کردند، در پاسخ می‌گفت: آنها با ندادن پول به خویشان خود، به خدا تقرب می‌جستند و من با دادن پول صله‌رحم می‌کنم.

اهل بیت را باید آن چنان که بودند شناخت و عمل خود را با آنان تطبیق کرد ، نه اینکه سیره آنان را با رفتار خود تطبیق دهیم و برای توجیه تصمیم های خود به ناحق از سیره آنان نام ببریم .

عبارات حضرت [امام هادی(ع)] در این زیارت [غدیریه] فوق‌العاده و نشان‌دهنده این است که چرا باید امیرالمؤمنین(ع) را دوست داشت.

[امام هادی(ع) در زیارت غدیریه خطاب به امیرالمؤمنین(ع):] تو عُدّه و ذخیره من هستی که در قیامت به آن امید دارم.

از پیامبر(ص) نقل شده که فرمود: خدا به موسی عصایی داد که اژدها می‌شد و دریا را می‌شکافت؛ به ابراهیم سردی آتش را داد که علامت نبوتش بود؛ به عیسی کلماتی آموخت که مرده را زنده می‌کرد و علامت نبوتش بود؛ "وَ اَعطانی هذا عَلِیاََ"؛ به من نیز علی(ع) را عطا کرده است.

در نگاه امیرالمومنین(ع) مسائل دارای اولویت‌بندی بودند و هر اقدامی با توجه به عواقب آن انجام می‌شد. دین و عقل می‌گویند: اگر امکان نداشت دو مورد از عدالت اجرا شود، نباید عدالت بزرگتر را از دست داد. گاه امروزه به اشتباه عدالت کوچکتر اجرا می‌شود و عدالت بزرگتر از دست می‌رود.

قَد شَرَّفَ اللهُ أرضًا أنتَ ساكِنُها و شَرَّفَ النّاسَ إذا سَوّاكَ إنسانا خداوند زمینی را که تو بر آن گام نهی شرافت می دهد و بلکه به انسان ها و انسانیت نیز با تکریم شرافت بخشید که چون تویی را از آنان قرار داد.

حضرت نه تنها خود به میدان نرفت، بلکه اجازه نداد فرد دیگری نیز به میدان برود و فرمود: راه را باز کنید که او مجبور است. در واقع حضرت می‌خواست زبیر که در زمان پیامبر(ص) به سپاه اسلام خدمت کرده بود، با شمشیر ایشان کشته نشود‌. ... شجاعت در امیرالمؤمنین شجاعت متعهدانه بود و تنها برای خدا می‌جنگید.

ایشان (حضرت زهرا) پاسخ داد: از پدرم شنیدم که "مثل الامام مثل الکعبه اذ توتی و لا تاتی" امام کعبه است و دیگران باید به دور او بگردند.

شاعر بزرگ مسیحی گفته است: اگر طالبِ شجاعتید، قصه های شجاعت علی علیه‌السلام را بخوانید؛ اگر می‌خواهید به ادبیات و فصاحت والا بنگرید، خطبه های او را بخوانید؛ اگر خواهان بی‌زاری از دنیا هستید، زهد علی علیه‌السلام را ببینید؛ اگر مهربانی را دوست دارید، مهربانی های او را ببینید.

ایشان در لحظات آخر عمر شریف خود نیز فرمود: (انما کنتُ جاراً جاوَرَکُم بَدَنی اَیّاماً) حقیقت علی بن ابیطالب با شما نبود، بدن او ایامی همسایه شما بود و شما قدر ندانستید. بعدها خواهید فهمید چه کسی را از دست دادید.

مکارم و فضائل اخلاقی، همچون سخاوت و کرامت و شجاعت، افتخار می‌کنند که مصداقی همچون امیرالمؤمنین یافته‌اند.