بریده‌های کتاب دیدن دختر صددرصد دلخواه در صبح زیبای ماه آوریل

آن سال اسپاگتی می‌پختم تا زندگی کنم و زندگی می‌کردم تا اسپاگتی بپزم. بخاری که از قابلمه بر می‌خواست، مایه‌ی مباهات من بود و سس گوجه فرنگی که داخل تابه قل‌قل می‌زد، مایه‌ی امید زندگی‌ام.

چیزی که همه بتونن ببیننش، نمی‌تونه چیز خیلی مهمی باشه..

می‌توانید فکرش را بکنید که ایتالیایی‌ها چقدر متحیر می‌شوند اگر بدانند چیزی که در سال ١٩٧١ صادر می‌کرده‌اند، تنهایی محض بوده است؟

دردی که تو فکرمه خیلی بدتر از درد واقعیه.