بریده‌های کتاب سه گزارش کوتاه درباره ی نوید و نگار

این کتاب‌های نادان را که مدام می‌گویند وزن ندارد و رنگ یا طعم یا رایحه و حجم ندارد و دیده نمی‌شود صدای تو، زیر آن بید بلند که از شنیدن واژه‌هایت جنون گرفت دفن کنید؛ به فتوای مرد غمگینی که هر شب آدینه بر ضریح صدایت دخیل می‌بندد.

الیاس می گفت از میترا جدا شده چون میترا مثل استخر کوچک و کم عمقی بود که مدام‌ سرت می خورد به دیواره هاش . به کف اش . نمی شد در او شنا کرد . نمی شد در او گردش کرد . می گفت آشنایی اش با میترا مثل ورود به کوچه ی بن بستی بود که دیر یا زود باید از آن بیرون می زد.

راننده به او می‌گوید تهران شبیه فیلمی ست که هر وقت آدم آن را می‌بیند دلش می‌خواهد بزند زیر گریه اما همیشه از کسانی که دارند با او فیلم را تماشا می‌کنند، خجالت می‌کشد.