بریده‌های کتاب سوگ مادر

نمی خواهم بر این اندوه غلبه کنم. آخر تا کی آدم می تواند هر چیز را که نشانه انسانیتی است در خود بکشد

مرگ در باطن زندگی است و به اندازه زندگی عادی است ولی با این همه پدیده عجیبی است که انگار همه چیز را دگرگون می کند.

آدمیزاد یک بار به دنیا می آید اما در هر جدایی یک بار تازه می میرد. مرگ دردی است که درمانش را با خود دارد، چون وقتی برسد دیگر دردی نمی ماند تا درمانی بخواهد . اما جدایی: دردیست غیر مردن، کان را دوا نباشد/ پس من چگونه گویم کاین درد را دوا کن