بریده‌های کتاب همین‌طور که می‌میرم‏‫

زن به من زل می‌زند. می‌توانم نگاهش را بفهمم. انگار دارد با چشم‌هایش هلم می‌دهد. این را من قبلاً هم در زن‌ها دیده‌ام. دیده‌ام که چطور آن‌ها را که با مهربانی و دل سوزی آمده‌اند، آمده‌اند تا واقعاً کمک کنند، از اتاق بیرون رانده‌اند و در عوض به موجودات ناچیزی چسبیده‌اند که در نظرشان هرگز چیزی بیش از اسب‌های بارکش نبوده‌اند. این حالت همان چیزی است که اسم آن را عشق گذاشته‌اند چیزی که از فهم فراتر است: آن غرور، آن میل ترسناکی که عریانی ما را می‌پوشاند، آن عریانی که با خود به دنیا آورده‌ایم و آن را با خود به اتاق عمل می‌بریم و سرکش و خشمناک دوباره با خود به زیر خاک می‌کشانیم.

اشتباه از هرکسی سر میزنه ، ولی، بدون ضرر از پسش براومدن کار هرکسی نیست. ... همه نمیتونن اشتباه خودشونو بخورن.( منظورش کیک هایی که رو دستش باد کردند هست.)

من بنده‌ی خاص خدا هستم، چون که خدا اون بنده هایی رو که دوست داره امتحان میکنه. ولی انگار دوستیش رو یک جور عجیبی به آدم حالی می‌کنه.

مثل این بود که خود او بیرون قضیه است، مثل خود شما؛ دلخور شدن از دست او مثل این بود که پات رو بذاری تو چاله ،گل و شل بپاشه بهت، از چاله دلخور شی.

برای آدم درست کردن دو نفر لازمه، برای مردن یک نفر‌. دنیا این جوری به آخر می‌رسه.

من از هیچی به قد بلاتکلیفی دلخور نیستم

زندگی تو دره خلق شده .بعد رو بال وحشت های قدیم و شهوت های قدیم و نومیدی های قدیم پریده رفته سرِ تپه .برای همینه که باید پیاده از تپه بری بالا که سواره بیای پایین .

‌ آدمایی که گناه به نظرشون فقط چند کلمه است رستگاری هم به نظرشون فقط چند کلمه است ... 📙 گور به گور ~ ویلیام‌فاکنر

گاهی پیش خودم می‌گم هیچ کدوم ما دیوونه‌ی دیوونه نیستیم، هیچ‌ کدوم هم عاقلِ عاقل نیستیم، تا روزی که باقی ما با حرف هامون تکلیفش رو معلوم کنیم. مثل این که قضیه این نیست که آدم چه کاری می کنه، قضیه اینه که اکثریت مردم چه جوری به کارش نگاه می کنند.

پول پیش خدا هیچی نیست.چون خدا تو قلب آدمها رو می‌خونه .

خودم هم میدونم اوساکریم هوای منو داره، عین هوای جوجه پرستویی که از لونه‌اش افتاده.

کسی که با کار خدا نمی تونه در بیفته. در افتادن با خواست خدا که کفر محضه.

وقتی کش به دنیا اومد فهمیدم کلمه ی مادری رو یک آدمی ساخته که به این کلمه احتیاج داشته، چون کسانی که بچه دارند عین خیالشون نیست که این کار کلمه ای هم داره یا نداره.

ما همین جور داریم میریم،با یک حرکت خواب آوری که انگار داریم خواب میبینیم،اصلا جلو نمیریم،انگار پشت سر ما و گاری زمان داره کم میشع،نه مکان.