بریده‌های کتاب آتش بدون دود: درخت مقدس

غصه‌ی غصه‌های تو آقشام، عاقبت مرا هم از پای درمی‌آورد ... ❤️‍🩹

من آن وقتی را که باید صرف عبادت کنم، صرف حرف زدن اباطیل نمی کنم....

برادرها نگذاشته بودند که او آسوده دل با اندیشه ی پالاز عشق ببازد و بخندد. میوه ی بسیار شاخه ی درخت را میشکند، شادی بسیار، قلب را. ترکمن می گوید با نصف خنده ات بخند تا مجبور نشوی گریه کنی. با جامه ی نو چاروق نو نپوش ،کمال، غصه می آورد استر

- آق اویلر! کاری نمی‌شود کرد که اوضاع به حال اولش برگردد؟ - به حال اولش، نه؛ اما حال خوبی پیدا خواهد کرد. #صبر داشته باش دخترجان! 🌸

شب آن‌گونه آرام است که نباید باشد. راه آن‌قدر دور است که نه انگار به جایی می‌رسد. غم آن‌قدر سنگین است که تنهایی، چگونه تحملش کنم؟ آه محبوب من! امشب، از این سفر بگذر! مرا به حرف نیاور، به گریستن مجبور نکن! مرا کنار اسبت مخوان، الوداع مکن! نامم را نبر، دستم را نگیر، به چشمانم نگاه نکن! آه... محبوب من! تنها امشب، از این سفر بگذر!

...سکوت کردن گاهی اوقات دروغ گفتن است ...

وقتی کسی حرف نمی زند، دلیل این نیست که نمی تواند حرف بزند و نمی‌تواند خوب حرف بزند. ضرورت گفتن مهم است نه گفتن.

هیچ مار بی رحمی اگر بخواهد گوسفندی را نیش بزند، سگ گله را به جای گوسفند نیش نمی زند و نمی گوید: زهرم را به گوسفندت برسان. اگر نیشی داری و زخم زبانی، صبر کن به تن آلنی بزن لااقل دردش را حس کند. تو نمی دانی که نیشی که برادر بزند، چقدر خوب می سوزاند.

قوی، ضعیف را قضاوت می‌کند و بد قضاوت می‌کند. قوی ضعیف را له می‌کند و بی‌رحمانه له می‌کند. قوی برای ضعیف، تاریخ می‌نویسد و رذیلانه می‌نویسد. این رسم بدی است که هنوز در همه جای دنیا وجود دارد. بد است؛ خیلی بد. می‌دانم.اما تو نمی‌توانی تغییرش بدهی مگر آن‌که قوی باشی؛ قوی، نه ظالم.

فکر نمی کنم کعبه؛ نگاه می کنم فقط نگاه می کنم. مدت هاست که فکر کردن از یادم رفته. تو می گویی چکار کنم که باز یادم بیاید؟ کعبه لبخندی زد و کودکانه گفت : من خیال می کنم تو بیش از اندازه ، و بیشتر از سن و سالت فکر کرده ای، و همه فکرهایت تمام شده. حالا چه عیب دارد که مدتی فقط نگاه کنی؟ برای دیدن هم چیزهای خیلی خوب وجود دارد.

در صحرای ما ، سال های سال، درخت مقدس ، نماینده ی خدا بود؛و نماینده ی خدا را خدا انتخاب می کند نه بنده ی نااهل خدا. به اعتقاد من امروز خدا درخت مقدس را از یاد برده است؛ به همین دلیل هم ؛ یاشولی آیدین آن را سرپا نگه می دارد. و درخت ، نماینده ی خورجین پر از سکه ی یاشولی آیدین است نه نماینده خدا.

آیدین، بر سر سفره‌ی اندیشه‌ی گالان می‌نشست و صاحب‌سفره را نفرین می‌کرد.این، ناجوانمردی‌ست .....