بریده‌های کتاب افسانه ی ایکاباگ

همان‌طور که خنده می‌تواند ذهن را درمان کند، گریه هم می‌تواند.

((اوه، اولین چیزی که آدم تو مدرسه‌ی آشپزی یاد می‌گیره، اینه که کیک و کلوچه‌ی بهترین شیرینی‌پزها هم ممکنه بسوزه یا خمیر بشه. آن‌وقت باید آستین‌ها را بالا زد و از اول شروع کرد. آه و ناله چیزی رو درست نمی‌کنه!))

دروغ روی دروغ!وقتی شروع به دروغ گفتن کنید،باید ادامه دهید. رفته‌رفته شبیه ناخدای زهواردررفته می‌شوید که مدام باید حفره های جدید بدنه‌ی کشتی را بگیرد تا غرق نشود.

بعضی وقت‌ها - نمی‌دانم چطور - آدم‌هایی که کیلومترها دور از هم زندگی می‌کنند، انگار می‌فهمند که وقتش رسیده دست به کار شوند.

گاهی وقت‌ها، دو نفر می‌توانند در یک نگاه حرف‌هایی را بزنند که دیگران به عمرشان نتوانسته‌اند با کلمات به هم بگویند.

اما چندان آسان نبود که پدر و مادر کسی فقط در قلبش باشند، آن هم وقتی تنها آرزویش این بود که برگردند و در آغوشش بگیرند.

دروغ روی دروغ! وقتی شروع به دروغ گفتن کنید، باید ادامه دهید. رفته‌رفته شبیه ناخدای کشتی زهواردررفته می‌شوید که مدام باید حفره‌های جدید بدنه‌ی کشتی را بگیرد تا غرق نشود.

اما آن شب آرزو می‌کرد ای‌کاش خودش هم به وجود هیولای باتلاق باور داشت، نه به وجود شرارت انسانی، که از اعماق نگاه اسپیتل‌ورث به او زل زده بود.