بریده‌های کتاب پنج نفری که در بهشت ملاقات می کنید

این داستان پیچیده و غم‌انگیز زندگی است. قرن‌ها انسان "شجاعت" را با برداشتن سلاح و "بزدلی" را با زمین گذاشتن سلاح یکی دانسته.

بهشت واقعی درک درست زندگیته،اینطوری به آرامش میرسی و این بهترین هدیه خداست.

نگه داشتن خشم زهر است. آدم را از درون می‌خورد. فکر می‌کنیم نفرت سلاحی است که به شخص آزارندهٔ ما حمله می‌کند. ولی نفرت تیغ دو دم است. هر آسیبی که با آن برسانیم، به خودمان رسانده‌ایم.

هیچ عمری هدر نمی‌رود، تنها زمانی که هدر می‌دهیم، زمانی است که فکر می‌کنیم تنهاییم.

هر پسری پدرش را می پرستد حتی با زشت ترین رفتار ها.

پدر و مادرها به‌ندرت فرزندانشان را رها می‌کنند، بنابراین بچه‌ها آن‌ها را رها می‌کنند. می‌روند. دور می‌شوند. لحظاتی که قبلاً معرف والدین بود -تأیید مادر، سر تکان دادن پدر- با لحظات حاوی دستاوردهای خودشان پوشانده می‌شود. بچه‌ها تنها بعد از آنکه پوستشان شل و قلبشان ضعیف شد، پی می‌برند که سرگذشت و دستاوردهای خودشان، مثل سنگی بر سنگ‌های دیگر، در زیر آب‌های زندگی‌شان، تکیه بر سرگذشت‌های پدران و مادرانشان دارد.

منتظر مانده بود تا بخشی از راز بهشت را فاش کند : اینکه هرکس بر روی دیگری تاثیر می گذارد و دیگری هم بر روی یک نفر دیگر. به این ترتیب دنیا پر از داستان می‌شود ولی همه این داستان ها در اصل یکی هستند.

درون هر مرد پسر دونده ای وجود دارد مهم نیست آن مردچقدر پیر باشد

همه ی پدر و مادر ها به بچه هایشان صدمه می زنند . نمی شود کاریش کرد. جوانی مثل آینه ای صاف و بی زنگار آثار پرورش گران خود را جذب میکند . بعضی از والدین بر آن لک می اندازند بعضی دیگر ترک تعدادی هم کودکی را کاملا خرد و به تکه های کوچک ناصاف و تعمیر نشدنی مبدل می کنند

آدم تو یه جنگ بزرگ دنبال چیز کوچیکی میگرده تا بهش معتقد بشه و وقتی پیداش کرد، محکم بهش چنگ میزنه. مثل سربازی که در سنگر موقع دعا صلیبش رو محکم میگیره.

عدالت از مرگ و زندگی جداست ،اگه اینطور نبود نباید آدم خوبا جوون مرگ میشدن .

نگه داشتن خشم، زهر است. آدم را از درون می‌خورد. فکر می‌کنیم نفرت سلاحی است که به شخص آزارنده‌ی ما حمله می‌کند‌. ولی نفرت تیغ دودم است. هر آسیبی که با آن برسانیم، به خودمان رسانده‌ایم.

گاهی وقتی چیز گرانبهایی را قربانی میکنی واقعا آن را از دست نمی دهی. فقط آن را به کس دیگری میبخشی .

بهشت برای همین است. برای درک زندگی ات روی زمین

هیچ چیز اتفاقی نیست. ما همه‌مون به هم وصلیم. نمیتونی یه زندگی رو از زندگی دیگری جدا کنی. همچنان که نسیم رو از باد.