بریده‌های کتاب به کتابفروشی هیونام دونگ خوش آمدید

هر یک از ما مانند یک جزیره هستیم؛ تک و تنها. البته که چیز بدی نیست. انزوا به ما رهایی می‌بخشد. همانطور که تنهایی به زندگی ما عمق می‌دهد. در رمان‌هایی که دوستشان دارم، شخصیت‌ها مانند جزایر متروک هستند. در رمان‌هایی که عاشقشان هستم، شخصیت‌ها قبلاً مانند جزایری متروک بودند تا اینکه به تدریج سرنوشتشان در هم تنیده شد. از آن نوع داستان‌هایی که در آنها زمزمه می‌کنید:《 تو اینجا بودی؟》 و صدای پاسخ می‌دهد:《 بله همیشه 》با خودتان فکر می‌کنید من کمی تنها بودم اما حالا به خاطر تو کمتر تنها هستم. این احساس فوق العاده‌ای است و کتابی که در دستان شماست این لذت را به من می‌بخشد.

هر امکانی با چیزی کوچک آغاز میشود مانند آب سیبی که هر روز صبح می نوشید اما می تواند همه چیز را تغییر دهد

هرکداممان مثل یک جزیره ایم؛ تنها و منزوی. این چیز بدی نیست. انزوا باعث رهایی مان می شود؛ درست مثل تنهایی که به زندگی هایمان عمق می بخشد.

+ اگه یه چیزی از خوندن یاد گرفته باشم ، اینه که همه نویسنده‌ها یه زمانی اونجا بودن . ته اون چاه . فقط بعضیاشون تازه اومدن بیرون ، بعضیاشون خیلی وقت پیش . اما همگی یه حرفی رو می‌زنن دوباره میوفتم اون تو . × پس چرا باید به قصه‌هاشون گوش بدیم ؟ خب اونا که قبلاً افتادن و قراره دوباره هم بیفتند ! + هوم ساده است دونستن اینکه توی این بدبختی تنها نیستیم بهمون قدرت میده . انگار که من فکر می‌کردم تنها روح بدبخت خودمم ، اما حالا فکر می‌کنم همه مثل همن . درد باقی می‌مونه ، اما یه جورایی ، سبک‌تر می‌شه . کسی هست که توی زندگیش حتی یک بار هم نیفتاده باشه توی چاه ؟ در مورد این سوال فکر کردم و جوابم منفیه ، چنین کسی وجود نداره .

اون زندگی ‌ای که آدمای خوب احاطه ‌ش کردن،یه زندگی موفقه. ممکنه طبق تعریف جامعه موفق نباشه ولی به لطف آدمای اطرافت،هر روز یه روز خوب و موفقه.

فکر میکنی زندگی معنایی هم داشته باشه؟ من که فکر نمیکنم معنایی داشته باشه. برای همینه که مردم در تلاشن از زندگی خودشون سر در بیارن. آخر سر هم، بر اساس معنایی که پیدا می کنن، زندگی همه شون با هم فرق داره.

اینکه بتوانی در این دنیای خطرناک به کسی جز خودت اعتماد کنی،مایه خوشحالی است.

خوندن یعنی دیدن همه چی از چشم آدمای دیگه ، و همین هم طبیعتاً شما رو به سمتی سوق میده که کمی بایستین و به دیگران توجه کنیم ، به جای اینکه با سرعت هرچه تمام‌تر به دنبال موفقیت بدویم . به نظرم اگر آدمای بیشتری کتاب بخونند ، دنیا به جای بهتری تبدیل میشه .

مشغول نگه داشتن دستاتون باعث از بین رفتن اون حواس پرتیا می شه.

نا هماهنگی قبل از لحظات تناسب، تناسب رو زیبا میکنه...

کتاب خوندن باعث میشه با نگاه واضح‌تری همه چیز رو ببینیم و جهان را بهتر درک کنیم . وقتی بتونین این کار را انجام بدیم ، قوی‌تر می‌شیم احساسی که به نظر شما با موفقیت مرتبط . اما همزمان به شما درد هم میده . هر صفحه رو که ورق می‌زنین ، رنج بیشتر می‌شه ، رنجی برای اونچه در زندگی محدود خودمون تجربه می‌کنیم . شما راجع به دردی می‌خونین که اصلاً روحتون هم از وجودش خبر نداشته . تجربه کردن درد دیگران از طریق کلمات ، تمرکز بر روی خوشبختی و موفقیت فردی رو خیلی سخت‌تر می‌کنه . خوندن باعث میشه از تعریف موفقیت توی کتاب‌ها بیشتر فاصله بگیریم ، چون کتاب‌ها باعث نمی‌شن ما از دیگران جلوتر بزنیم یا فراتر برویم ؛ اونا ما رو راهنمایی می‌کنند تا کنار دیگران بایستیم .

وقتی به دوست‌هام گفتم که می‌خوام استعفا بدم، بهم گفتن که به جاش مرخصی طولانی بگیر یا برو سفر. قبول نکردم. اگه این خشم قرار بود با چند روز آزاد وقت‌گذروندن از بین بره، اصلا از همون اول ایجاد نمی‌شد. بهرحال روزی که اون مرخصی‌ها تموم بشه و ناچار شم برگردم سر اون کار، دوباره اون خشم برمی‌گرده. نمی‌تونم مدام برم تعطیلات زمستونی و بهاری و تابستونی که! چیزی که بهش نیاز دارم، آرامش توی زندگیمه و توانایی مهار کردن خشمم.

من منتقد فیلمم و فیلم‌ها رو مرورنویسی می‌کنم. نیازی ندارم کسی این عنوان رو بهم اعطا کنه. اگه خودم می‌گم منتقد فیلمم، پس هستم. همین کافیه.

تلاش برای نگه‌داشتن چیزی که هیچ فایده‌ای نداره،اشتباه بود.این بخش از ماجرا باعث شد بفهمم که توانایی تموم کردن چیزهایی که به درد نمیخورن راه خوب زندگی کردنه.چیزای زیادی هست که مردم به خاطر ترس،قضاوت بقیه و احتمال پشیمون شدن تو آینده نمی‌تونن تمومش کنن‌.منم همینطوری بودم.ولی الان خیلی احساس آرامش دارم.

+ وقتی جوان بودم فکر می‌کردم فدا کردن خودم و پیدا کردن با دیگران هم جزئی از وظیفهمه خوبه که این روزا جوونا طور دیگه‌ای فکر می‌کنن. × خوب اینطور نیست که ما دیدگاهی متفاوت داشته باشیم اما حداقل باید در انتهای اون فداکاری یک کورسوی امیدی ببینیم اما این روزها اصلاً چیزی به اسم امید وجود نداره پس نیازی نیست دیگر خودمون رو فدا کنیم. + اوضاع انقدر بده؟ × چقدر ناراحت کننده است که حتی یک ذره امید هم وجود نداره.