بریده‌های کتاب انسان خردمند: تاریخ مختصر بشر

"تاریخ هیچگاه با آهستگی به مردم هشدار نمی‌دهد. همیشه ناگهانی می‌آید، مثل دزدی در شب. یک روز همه چیز عادی است، فردا همه چیز فرو می‌ریزد. کسی که در سال ۱۹۱۳ به دنیا آمده بود، فقط یک تابستانِ آرام را تجربه کرد، پیش از آنکه طوفان جنگ جهانی اول همه چیز را در هم بکوبد."

کسی که می کوشد علیه منطق آهنین طبیعت بجنگد علیه اصولی می جنگد که باید، بابت زندگی اش در مقام انسان، سپاسگزارشان باشد. جنگیدن علیه طبیعت به معنی تحقق بخشیدن به تباهی خود است

مصرف گرایی میگوید برای رسیدن به شادکامی باید تا آنجا که میتوانیم کالاها و خدمات گوناگون را مصرف کنیم. اگر احساس میکنیم چیزی کم است، یا آن طور که میخواهیم نیست، احتمالا باید کالایی بخریم یا از خدماتی خاص استفاده کنیم. هر آگهی تبلیغاتی تلویزیونی افسانه کوچک دیگری است درباره رابطه زندگی بهتر با استفاده ا این یا آن کالا و خدمات

فرهنگ است که مردم را ملزم می سازد بعضی از امکانات را محقق کند و بعضی دیگر را ممنوع سازد.

برخی ادیان یکتاپرست مانند مسیحیت خدایان متعدد را با هیاهوی زیادی از در بیرون انداختند و از پنجره دوباره به داخل راه دادند. مثلا مسیحیت مجموعه‌ای از قدیسان خود را به وجود آورد که تفاوت چندانی با خدایان چندخداپرستان نداشتند. هر پادشاهی مسیحی قدیس حامی خودش را داشت که در فائق آمدن بر مشکلات و پیروزی در جنگ به آن کمک می‌کرد. شهرهای کوچک و بزرگ، مشاغل و حتی بیماری‌ها هر کدام قدیس خود را داشتند. اگر کسی سردرد داشت باید به درگاه آگاتیوس قدیس دعا می‌کرد و اگر دندان‌درد داشت گوش آپولونیای قدیس شنواتر بود. قدیسان مسیحی نه‌تنها شبیه بت‌ها و خدایان چندگانه قدیمی بودند، بلکه اغلب همان خدایان بودند در لباس و هیئتی متفاوت. در واقع بت پرستی و چندخداپرستی در یکتاپرستی امکان بقا یافتند.

بدین ترتیب پول نظامی است از اعتماد متقابل، و البته نه هر نوع نظامی از اعتماد متقابل بلکه فراگیرترین و موثرترین نظام اعتماد متقابلی که تا کنون ابداع شده

هیچ چیز ی بهتر از شعار معروف عصر جدید، استدلال های زیست شناختی را نشان نمی دهد:《خوشبختی از درون آغاز میشود.》 پول،جایگاه اجتماعی، عمل زیبایی، خانه زیبا، قدرت، نفوذ اجتماعی هیچ یک از اینها مارا به خوشبختی نمی رساند. خوشبختی پایدار تنها از سرتونین و دوپامین و اکسی توسین می آید.

راهنمای مشی و حرکت انسان خردمند، تجربیات آنی و روزمره بوده است.

اگر وقتی ذهن با چیزی خوشایند یا ناخوشایند روبرو میشود فقط آنها را همان طور که هستند دریابد، پس رنجی وجود ندارد.

در روزگاران گذشته معیار زیبایی توسط معدود افرادی تعیین می‌شد که در نزدیکی فرد زندگی می‌کردند. امروزه، رسانه‌ها و صنعت مد ما را در برابر معیارهایی کاملا کاذب از زیبایی قرار می‌دهند. زیباترین اشخاص دنیا را پیدا می‌کنند و دائما آن‌ها را از پیش چشمان ما می‌گذرانند. پس تعجبی ندارد که ما از قیافه و ظاهر خودمان رضایت هر چه کمتری داشته باشیم.

فرهنگ واحد جهانی همگن نیست. درست مانند بدن یک موجود زنده که از اندام‌ها و سلول‌های مختلف تشکیل شده است، فرهنگ جهانی ما نیز شامل شیوه‌های زندگی و مردمی بسیار گوناگون است؛ از دلال‌های سهام نیویورک گرفته تا چوپان‌های افغان. این افراد در ارتباط نزدیک با یکدیگر و به هزاران شکل بر یکدیگر تأثیر می‌گذارند. هنوز با هم دعوا می‌کنند و می‌جنگند، اما در دعواهایشان از مفاهیم مشترک و در جنگ‌هایشان از سلاح‌های مشترک استفاده می‌کنند. برخورد واقعی تمدن‌ها به دیالوگی میان ناشنوایان می‌ماند؛ هیچ‌کدام نمی‌تواند بفهمد که دیگری چه می‌گوید. امروز وقتی ایران و آمریکا به روی هم شمشیر می‌کشند، هر دو به زبان دولت‌های ملی، اقتصادهای سرمایه‌داری، حقوق بین‌المللی و فیزیک هسته‌ای صحبت می‌کنند.

"اگر دلیلی برای زندگی داشته باشی، تقریباً هر ناملایمتی را می‌توانی تحمل کنی. زندگی مفید حتی در بطن دشواری ها، می‌تواند بی‌اندازه رضایت بخش باشد. اما زندگی بیهوده، با هر میزان از رفاه، مصیبتی وحشتناک است."

پولی که جمعیت آمریکا هرساله مصرف برنامه های لاغری میکند بیشتر از پولی است که برای سیر کردن تمام گرسنگان دنیا لازم است.چاقی پیروزی مضاعفی برای مصرف گرایی به ارمغان آورده است.

مردم امروز بخش زیادی از پول خود را صرف سفر های تفریحی به خارج از کشور می کنند، زیرا معتقدان راستین اسطوره های رمانتیک مصرف گرایی هستند.