بریده‌های کتاب ظلمت در نیمروز

همه اصول ما درست بودند، ولی نتایج ما غلط از آب در آمدند. این قرنْ بیمار است. ما بیماری و علت‌هایش را با دقت میکروسکوپی تشخیص دادیم. ولی هر جا که چاقوی شفابخش را فرو بردیم، زخم تازه‌ای سر باز کرد...

حزب به همه شما یاد داده که زنگ باشید، و کسی که زیادی زرنگ باشد، اخلاق و شرافت به کلی از یادش می‌رود. دنیا دیگر به جایی رسیده که زرنگی و شرافت با هم جور در نمی‌آید، و هر کسی که طرف یکی از این‌ها را بگیرد، باید از آن یکی صرف‌نظر کند.

آنها توده‌های ناراضی کشور را به ضرب شلاق به سوی سعادت انتزاعی آینده می‌برند که هیچ‌کس غیر از خودشان نمی‌تواند آن را ببیند.

تا کی باید گام‌های آزادی بر سنگ گورها فرود آید؟

فقط به پیشگوی مسخره‌ای به نام تاریخ متوسل می‌شدند تا این موضوع را روشن کند. ولی تاریخ هم معمولا هنگامی رای صادر می‌کند که مدتها پیش فک طرف به خاکستر تبدیل شده است.

همه چیز دفن شده. آدم‌ها، معرفت‌شان و امیدهایشان. شماها «ما» را کشتید آن را داغان کردید، تازه خیال می‌کنید توده‌ها پشتیبان شما هستند؟

میزان آزادی فردی که مردم به دست می‌آورند و حفظ می‌کنند به درجه بلوغ سیاسی‌شان بستگی دارد....بلوغ توده‌ها در ظرفیت درک منافع اصلی‌شان نهفته است.