بریده‌های کتاب سفر شهادت

امام حج یزید را ترک کرد تا در کربلا با خونش حج کند...

ما فرزندان امام حسین هستیم و می‌گوییم: همانا حرامزاده فرزند حرامزاده مرا بین دو چیز مخیر کرده است؛ شمشیر و تن دادن به خواری و هیهات که ما به خواری تن دهیم.

نبرد ما با اسرائیل، ادامهٔ نبرد امام حسین است. آنان دربارهٔ حسین می‌گفتند: «خرج عن حده فقتل بسيف جده» (او از حد و حدود خود تجاوز کرد و با شمشیر جدش کشته شد). این حكمی بود که در محکمه برای امام حسین صادر کردند. می‌گفتند: چرا عصیان می‌کنی؟ چرا نمی‌گذاری مردم شادمان باشند؟ چرا نمی‌گذاری مردم نماز بگزارند و روزه بگیرند؟ حج به جای آورند و زکات بپردازند؟ ای حسین، چرا این کار را می‌کنی؟ از این همه نبرد و درگیری چه می‌جویی؟ من آمده‌ام تا به شما هشدار دهم که اسرائیل هم همان حرف را می‌زند: بیایید با هم زندگی کنیم، بیایید با هم زندگی مسالمت‌آمیز داشته باشیم!. آیا این حرف‌ها از دولتی که بر اساس اشغالگری و تعدی و طمع و زیاده‌خواهی برپاست، پذیرفتنی است؟ اسرائیل می‌گوید: ما بالاتر از دیگر انسان‌ها هستیم. همهٔ آدمیان باید تحت سلطهٔ ما باشند.پس، این نبرد امام حسین در عصر ماست. ما چیزی را از سلسلهٔ نبرد حق و باطل جدا نمی‌کنیم، چنان‌که به حسین در نبردش با یزيد می‌گوییم: «السلام عليك يا وارث آدم صفوة الله.»

به یاد می‌آورم که روزی همراه با جمعی از برادران فلسطینی‌مان در مصر بودیم، بر سر سفره نشسته بودیم که یکی از جوانان در بین غذا خوردن برخاست و گفت: خداحافظ و حاضران پاسخ دادند: به سلامت. هیچ ناله یا خداحافظی بلند نشد، نه از زنان و نه از مردان. از آنان پرسیدم کجا می‌رود؟ گفتند: به جبهه، تعجب کردم؛ هیچ بدرقه‌ای نمیکنید؟ گفتند: نه، نسل های خود را بهایی آزادی قدس قرار داده‌ایم و آن کسی که نسلش را و خودش را در راه آزادی امتش وقف کرده باشد، پیروز می‌گردد. این همان معیاری است که حسین به ما می‌آموزد. حسین می‌گوید که یزید هرچه بزرگ باشد، و سپاهش هرچه عظیم باشید و هر اندازه که عوام‌فریبی‌اش گسترده و دامنه‌دار باشد و هر اندازه که افکارش جهنمی و گسترده باشد، فداکاری را در میدان بیاور، تا همچون دسته ‌های ملخ پراکنده شوند و از او فرار کنند.

آیا اندیشیده‌اید که چگونه به حسین(ع) یاری برسانید؟ غیر از گریه چه کرده‌اید؟ بسیاری بر حسین(ع) گریه می‌کنند اما او را یاری نمی‌رسانند. ابن سعد اول کسی بود که بر حسین(ع) گریه کرد و او را یاری نکرد.

اسلام راستین در زینب(س) مجسم می‌شود: زینب(س) را در دارالاماره ببینید، در برابر یزید ببینید، در جنگ ببینید. این است زن مؤمن، این است زن مسلمان.

امام حسین(ع) زندگی کردن با ستمگران را برنمی‌تابد. او تحمل نمی‌کند که در کنار ستمگر بایستد. با ستمگر می‌جنگد حتی اگر کشته شود. منظور از ستمگر کیست؟ هر ستمگری که باشد:چه اسرائیل، چه ستمگر داخلی. هرکس که حقوق تو را پایمال می‌کند ستمگر است، هرچند دولت باشد. کسی که تو را از حقوق خود محروم می‌کند ستمگر است، هرچند حاکم باشد. کسی که فرصت زندگی را از تو می‌گیرد ستمگر است، در هر منصبی که می‌خواهد باشد. امام حسين(ع) نمی‌پذیرد که تو با او سازش کنی.

معنای حرکت امام حسین و گرامیداشت یاد امام حسین این است که ما همچون امام حسین(ع) زندگی با ستمگران را ننگ بدانیم: «وَ إِنِّي لا أَرَى المَوتَ إِلَّا سَعَادَةً وَ الحَياهُ مَعَ الظَّالِمِينَ إِلَّا بَرَماً.»(به خدا سوگند که مرگ را جز سعادت و زندگی با ستم پیشگان را جز ملالت نمی دانم). امام حسین(ع) زندگی کردن با ستمگران را برنمی تابد. او تحمل نمیکند که در کنار ستمگر بایستد؛ با ستمگر میجنگد حتی اگر کشته شود. منظور از ستمگر کیست؟ هر ستمگری که باشد چه اسرائیل، چه ستمگر داخلی. هرکس که حقوق تو را پایمال کند، ستمگر است؛ هرچند دولت باشد. کسی که تو را از حقوق خود محروم میکند ستمگر است، هرچند حاکم باشد. کسی که فرصت زندگی را از تو میگیرد، ستمگر است؛ در هر منصبی که میخواهد باشد. امام حسین(ع) نمیپذیرد که تو با او سازش کنی. معنای برگزاری مراسم سوگواری برای امام حسین این است. سوگواری امام حسین افراد خوار و ذلیل پرورش نمی دهد. گریه کننده پرورش نمیدهد. عزای امام حسین انسانهایی حسینی پرورش میدهد. انسانهایی که همانند امام حسین سکوت کردن در برابر ستمگر را رد میکنند. زنانی پرورش میدهد همچون زینب که پیکر برادرش را بلند میکند و میگوید : «خدایا این قربانی را از ما بپذیر»؛ آیا این گریه است؟

دست ما برای تفاهم و آشتی دراز است ولی اگر خواهان جنگ هستند، ما نیز آماده ایم. حسین (ع) تا آخرین لحظه نصیحت و خیرخواهی میکرد و از جنگ پرهیز میکرد ولی وقتی آنان بر جنگ پا فشردند گفت: من آماده ام هیچ مانعی وجود ندارد...

خون خواهی امام حسین یعنی مبارزه با باطل و ظلم و انحراف و یاری کردن حق و دفاع از آن یعنی نیکو کردن اخلاق و حل مشکلات و صاف کردن دلها. خون خواهی امام حسین به آمادگی عمومی برای بهبود وضع اجتماعی و بهبود وضع دفاعی در برابر دشمن حسین و دشمن خدا ، اسرائیل، است.در زمینه فردی نیز هر یک از ما می‌تواند با بهتر کردن وضع اخلاقی و دینی خود امام حسین را یاری کند.

رسالت مرد بدون مشارکت زن به انجام نمی رسد و نمی تواند موفقیت آمیز باشد.

امام حسین(ع) با شهادت خود اسلام را زنده کرد و به همین سبب است که پیامبر(ص) می‌فرماید: «حسین منی و انا من حسین.» چرا می‌فرماید من از حسینم؟ برای اینکه اسلام از حسین است و در نتیجه شهادت او اسلام دوباره متولد شد.