بریده‌های کتاب تونل

در سیاره ای که میلیون ها سال با شتاب‌به سوی فراموشی می رود ما در میان غم زاده شد ه ایم..

منتقدان.اینها بلایی هستند که من هیچ وقت نشناختمشان. اگر من جراح بودم،و آدمی که هیچ وقت چاقوی جراحی به دست نگرفته،دکتر نبوده،و هرگز برای پنجه شکسته یک گربه آتل نگذاشته است،می‌خواست به من یاد آوری کند که در جراحی‌ام کجا به خطا رفته‌ام، مردم چی فکر می‌کردند؟

بعضی وقت‌ها احساس می‌کنم که هیچ چیز معنی ندارد. در سیاره‌ای که میلیون‌ها سال است با شتاب به سوی فراموشی می‌رود، ما در میان غم زاده شده‌ایم؛ بزرگ می‌شویم، تلاش و تقلا می‌کنیم، بیمار می‌شویم، رنج می‌بریم، سبب رنج دیگران می‌شویم، گریه و مویه می‌کنیم، می‌میریم، دیگران هم می‌میرند، و موجودات دیگری به دنیا می‌آیند تا این کمدی بی‌معنی را از سر گیرند.

امری عادی است کا در طول شب‌های بی خوابی آدم قاطع‌تر از ساعت‌های روشن روز فکر میکند

راستی هیچ وقت فکر کرده ایم چرا هر آنچه از خوبی،زیبایی،و نیکویی است باید برچسب انسانی بگیرد و هر چه بدی و شقاوت است ددمنشی و حیوان صفتی نامیده شود؟ در حالی که ظالمانه ترین و بیرحمانه‌ترینرفتارها نیز از آن انسان است. همین انسان مهربان،ایثار کننده و از خود گذشته!

راستی به این فکر کرده‌ایم که هرآنچه از خوبی، زیبایی، و نیکویی است باید برچسب انسانی بگیرد و هرچه بدی و شقاوت است ددمنشی و حیوان صفتی نامیده شود؟ درحالی که ظالمانه‌ترین و بی‌رحمانه‌ترین رفتار‌ها نیز از آن انسان است. همین انسان مهربان، ایثارکننده و از خودگذشته!

عبارت((روزگار خوش گذشته))به معنی آن نیست که اتفاقات بد در گذشته کمتر رخ می‌دادند،فقط معنی‌اش این است که خوشبختانه مردم به آسانی آن اتفاقات را از یاد برده اند.

ما مثل هم هستیم، تو و من ، و تو نیز کورانه دنبال کسی می گردی، نوعی همدل و هم نفس در سکوت🖤❤

ظلم ظلم است،و آدمکشی آدمکشی است،و فرقی نمی کند که ظلم و آدمکشی زیر پرچمی مدعی عدالت و برابری انجام گیرد یا با دعوی عریان و بی پرده قدرت طلبی:هر دویشان برای قدرت اند و برای زیر سلطه گرفتن مردمان بی پناه و گاه فریب خورده

. در سیاره ای که میلیونها سال است با شتاب به سوی فراموشی می رود، ما در میان غم زاده شده ایم؛ بزرگ میشویم، تلاش و تقلا می کنیم، بیمار میشویم رنج میبریم سبب رنج دیگران میشویم گریه و مویه میکنیم میمیریم دیگران هم می میرند و موجودات دیگری به دنیا می آیند تا این کمدی بی معنی را از سر گیرند. واقعاً این طور بود؟ همان طور که نشسته بودم درباره مسأله بی مفهوم بودن همه چیز تعمق میکردم آیا زندگی ما چیزی جز یک سلسله روزه های بی معنی در بیابانی از ستارگان بی اعتنا نبود؟

امری عادی است که در طول شب‌های بی‌خوابی آدم قاطع‌تر از ساعت های روشن روز فکر کند .

من میتوانم تا جایی که نفس دارم صحبت کنم و میان صد ها روس از ته دل فریاد بزنم ولی هیچکس حرف من را نفهمد. فقط یک نفر بود که میتوانست من را درک کند. ولی او همان زنی است که من اورا کشتم.

آیا زندگی ما چیزی جز یک سلسله زوزه‌های بی معنی در بیابانی از ستارگان بی اعتنا نبود؟

منتقدان. اینها بلایی هستند که من هیچ وقت نشناختمشان. اگر من جراح بودم، و آدمی که هیچ وقت چاقوی جراحی به دست نگرفته، دکتر نبوده، و هرگز برای پنجه‌ی شکسته‌ی گربه آتل نگذاشته است، می‌خواست به من یادآوری کند که در جراحی‌ام کجا به خطا رفته‌ام، مردم چی فکر می‌کردند؟

از این امید ضعیف که کسی مرا درک کند به شور و هیجانی می‌آیم حتی اگر فقط یک نفر باشد.

خودبینی در جاهایی بسیار نامحتمل لانه می‌کند: در پوشش مهربانی، از‌خودگذشتگی، و گشاده‌دستی.