بریده‌های کتاب پدرو پارامو

چرا دنیا از همه طرف به ما فشار می آورد و خردمان می کند و زمین را از خونمان آبیاری میکند؟ مگر چه کرده ایم؟ چرا روحهای ما پوسیده است؟ مادرت می گفت که دست کم رحمت پروردگار نصیب ما میشود و تو رد میکنی، سوسانا.

_... شاید دق‌مرگ شد. خیلی آه می‌کشید. _ خیلی بده. با هر آهی که آدم می‌کشه، یک‌ذره از جونش کم میشه...

اگه نمیتونه آروم بگیره، پس حتماً وجدانش از یه چیزی ناراحته.

هیچ‌کس نیامد ببیندش. این‌طور بهتر شد. مرگ برکت نیست که تقسیمش کنند. هیچ‌کس دنبال غصه نمی‌گردد.

همین جوریش هم تحمل زندگی کم عذاب نداره.تنها چیزی که به آدم قوت تکون‌خوردن می‌ده امید به اینه که وقتی مُرد، می‌ره یه جای بهتر. اما وقتی یه در رو روت می‌بندن و تنها دری هم که باز می‌مونه درِ جهنمه، دیگه به چی می‌تونی دلت رو خوش کنی؟ آدم با خودش می‌گه کاش اصلاً به دنیا نمی‌اومدم...