بریده‌های کتاب عادت های اتمی

هر کس، وقتی انگیزه داشته باشد، سخت کار می‌کند ولی هنر، آن است که وقتی انگیزه و هیجانی وجود ندارد، باز هم به کار ادامه دهید و همین عامل است که تفاوت ایجاد می‌کند.

موفقیت، محصول عادت های روزانه است، نه یک دگرگونی بزرگ و یکباره در کل زندگی.

اهداف برای تعیین مسیر مناسب اند؛ اما برای پیشرفت کردن، سیستم ها بهترین چیز ممکن هستند. زمانی که بیشتر وقت خود را به اهداف اختصاص بدهید و برای طراحی سیستم خود زمان کافی اختصاص ندهید، مشکلات آغاز خواهند شد.

همان‌طور که اتم‌ها ساختار مولکول را می‌سازند، خرده عادتها سازنده‌ی ساختار نتایج قابل توجه هستند.

تعهد به «فرآیند» است که «پیشرفت» را میسر می‌کند.

وقتی رفتار و هویت (عقاید) شما هماهنگ باشد، دیگر نیازی نیست دنبال تغییر رفتار باشید؛ چون فقط همان رفتارهایی را خواهید داشت که عقیده دارید آدمی که حالا هستید، باید از خودش نشان دهد.

شما کافیه هر روز یک درصد بهر شوید و پیشرفت کنید، بعد از یک سال حدود سی و هفت برابر بهتر میشوید

پشت هر سیستمی از اقدامات، سیستمی از باورها وجود دارد.

آدمی که میتواند زبان جدیدی یاد بگیرد چه نوع آدمیست؟آن آدمی که میتواند کتاب بنویسد چگونه آدمی ست؟

پیش از آنکه بتوانیم به نحوی موثر عادت‌های تازه را ایجاد کنیم، باید عادت‌های موجودمان را تحت کنترل درآوریم. ... اگر عادتی خارج از حیطه‌ی آگاهی باقی بماند، نمی‌توانیم انتظار اصلاحش را داشته باشیم. به قول کارل یونگ: «تا زمانی که ناخودآگاهتان را هشیار نسازید، ضمیر ناخودآگاه زندگیتان را راهبری می‌کند و شما آن را تقدیر خود می‌خوانید.»

اگر دیگران را عصبانی، بی انصاف یا خودخواه ببینید، این نوع افراد را همه جا خواهید دید.

هر چه فکر یا عملی بیشتر با هویت شما گره خورده باشد، تغییر دادن آن سخت‌تر می‌شود.