بریده‌های کتاب ما دروغگو بودیم

احساس کردم که عشق من به‌سوی گت هجوم می‌برد و عشق او به سوی من مشتابد.

ناراحت باش، غصه بخور... ولی به دوش نکش.!

دیگر خدا را باور نداشت و با این حال هنوز آرزو داشت که خدا به او کمک کند

ستاره ها خیلی زیاد بودند،گویی جشن گرفته بودند،یک جشن غیرقانونی باشکوه که کهکشان بعد از رفتن انسان ها به تختخواب به راه می اندازند.

هیچوقت ته اتاق جا نگیر برنده ها جلو می شینن

روزهایی که به دنبال می آیند تاریک ترند..:)

از او می‌پرسم: «دلتون برای مادربزرگ تنگ شده؟ آخه من دلم تنگ شده. ما هیچ‌وقت در مورد اون حرف نزدیم.» می‌گوید: «بخشی از من مرد که بهترین بخشش بود.» می‌پرسم: «این طور فکر می‌کنید؟» پدربزرگ می‌گوید: «همه‌ی چیزی که می‌تونم بگم همینه.»

اگر می خواهی جایی زندگی کنی که مردم از موش نمی ترسن باید زندگی در قصر را رها کنی.

دارم احساساتم رو بیان میکنم.جانی.ادم برای همین زنده‌س، نفس کشیدنش برای همینه همه‌ش ، نیست؟

قلب من، مانند ماهی قزل آلایی در میان گل های پونی بالا و پایین پرید...

او غریبه ای در میان خانواده‌ی ما بود ، حتا بعد از آن همه سال.

گفت : یه کم بیشتر از اون چیزی که باید مهربون باش کدی. همه‌چیز درست میشه ...

اولین نوه. هیچ چیزی تو دنیا نیست که با این احساس برابری کنه

می فهمی کیدی؟ سکوت یه جور روکش محافظه در مقابل درده.