بریده‌های کتاب ما دروغگو بودیم

هیچ دلیلی نداشت که بیدار شود؛ تا این حد تنها و منزوی بود.

برای خودمان خواستار خیلی چیزها بودم : زندگی ای عاری از فشار و تبعیض. زندگی ای آزاد برای عشق ورزیدن و عشق دیدن.

به جمجمه من خوش آمدید. کامیونی بر روی استخوان های گردن و سرم چرخ می زند. مهره ها می شکنند، مغزم منفجر می شود و شیره اش به بیرون می چکد

جهان خوب بود، چون او در آن بود.

«می فهمی کیدی؟سکوت یه جور روکش محافظه در مقابل درد.»

اگر می خواهی جایی زندگی کنی که مردم از موش نمیترسند‌، باید زندگی در قصر را ترک کنی‌.

جهان خوب بود، چون او در آن بود

در حالی که به سمت نیو کلیر مونت حرکت می‌کنیم از او می‌پرسم: «دل تون برای مادر بزرگ تنگ شده؟ آخه من دلم تنگ شده. ما هیچوقت در مورد اون حرف نزدیم.» می‌گوید: « بخشی از من مُرد که بهترین بخشش بود.»

احمق‌ام که هنوز دوست‌اش دارم. باید فراموش کنم شاید هنوز فکر میکنه که من خوشگل‌ام،حتا با این موها و سیاهی زیر چشم ها. شاید.

شرارتی رو که میتونی تغییر بدی نپذیر

بخشی از من مرد که بهترین بخشش بود

جمع اوری اشیای زیبا یکی از هدف های زندگی است.هر کس با بیشترین وسایل بمیرد برنده است!

پرسید:"میتونم دستت رو بگیرم؟" دستم را به او دادم. "عالم الان خیلی عظیم به نظر میرسه. به چیزی نیاز دارم که بهش تکیه کنم." "من اینجام"

می‌توانستم تا ابد به او نگاه کنم. نگاه مان در هم قفل شد.

و تحمل می‌کنم . تمام غمی را که بر دلم تلنبار شده است تحمل می‌کنم.

صورت مرین رنگ می بازد، اما فقط برای لحظه ای. << دارم احساساتم رو بیان میکنم، جانی. آدم برای همین زنده س نفس کشیدنش برای همینه همه ش، نیست؟ >>

- " عالم الان خیلی عظیم به نظر میرسه. به چیزی نیاز دارم که بهش تکیه کنم." - "من اینجام"

ما آدمهای نیکوکاری بودیم، اما به طرز وحشتناکی خودخواه. باهوش بودیم، اما نابودکننده. عاشق بودیم اما اشتباه کردیم