بریده‌های کتاب خوشه های خشم

در چشم این مردم ناکامی و شکست دیده می‌شود ، در چشمان این مردم گرسنه خشم جان می‌گیرد.  در روح این مردم خوشه های خشم پر می‌شود و می روید و سنگین می‌شود، سنگین می‌شود تا به بار بنشیند.

تنها چیزی که مالکین بزرگ به آن می پرداختند،نابودی شورش بود.در حالی که دلایل شورش ادامه پیدا می کند.

بترسید از زمانی که بشریت از رنج بردن، از مردن برای اندیشه ای سر باز زند، زیرا فقط این یک خاصیت، سرشت خود انسان است، و فقط این خاصیت انسان را از همه عالم متمایز می کند.

مردم، اکثراً آدم‌های خوبی هستند. ‌دلشان نمی‌خواهد تو را عصبانی کنند. کاری کن عصبانیت کنند، آن‌وقت کار خودت را بکن. 😈

آب از رکاب هم بالاتر زده بود او دوان دوان به قسمت جلویی رفت، میل لنگ در زیر آب فرو رفته بود. ال محکم ساسات را کشیدو آن را به اطراف چرخاند و با حرکت دیوانه وار دستش که روی هندل بود آب به این سو و آن سو پرتاب می شد . سرانجام او دیوانه شد .

دلم میخواد بدونم این گناه‌ها که میگن چیه، تا بتونم دست‌کم یه‌بار تجربه کنم.

روى جاده‌هاى بزرگ مردم مانند مورچه، در جست‌وجوى كار و نان، سرگردان بودند و خشم بارور مى‌شد.

آدم به محل زندگیش عادت می‌کنه دل کندن ازش سخت میشه ، آدم به ی طرز فکرم عادت می‌کنه ول کردن اونم سخته.

در روح مردم،خوشه های خشم درحال رشد کردن هستند.

اون به گناه عقيده نداره. میگه گناه، گشنه بودنه، گناه يخ كردنه. خوب حواستو جمع كن... كه خدا تو همه اين گیرودارها هيچ‌كارس.