کتاب وصیت‌ها (جلد دوم سرگذشت ندیمه) برای من تجربه‌ای بود که مدت‌ها بود احساسش نکرده بودم...احساس عطش برای خوندن و تموم کردم یه کتاب قطور در چند روز.
شاید اونطور که خیلیا از جلد اول  لذت بردن من لذت نبردم و صرفا خوندم که خونده باشم و تمومش کنم 
ولی وصیت‌ها اصلا دنیای دیگه‌ای برای من بود. به من یادآوری کرد که همه چیز فقط یه وجه نداره و هیچ‌کس سیاه سیاه یا سفید سفید نیست
خوندنش رو بسیار بسیار زیاد پیشنهاد میکنم :)
      

        من واقعا واقعا واقعا توقع خیلییی زیادی از این کتاب داشتم که جدی ناامید شدم. همه خیلی ازش تعریف میکردن خیلی زیاد و من خیلییی منتظر موندم تا رمان تو یه جریانی افتاد خلاصه که به نظرم ادم با نخوندنش چیزی و از دست نمیده
      

        پایان کتاب اون چیزی که دلم میخواست اتفاق نیوفتاد برای همین ناراحتم و بهش ۴ ستاره میدم😂
ولی قشنگ و دلنشین بود . من که لذت بردم :)
      

        خب این کتاب بالاخره با سختی و مشقت فراوان تموم شد
ولی نیازه که من چند کلمه ای راجبش بنویسم
یادمه چند سال پیش این کتاب عین بمب تو فضای مجازی ترکید و جوری همه عاشقش بودن که من وقتی میخواستم شروعش کنم توقع داشتم با یک اثر فوق العاده رو به رو بشم
به نظر من ایده‌ی این کتاب واقعا بی نظیر و منحصر به فرد بود اما داستان کاملا خسته کننده و حوصله سر بر بود . با اینکه من کاملا تلاش کردم تا اخرش این کتاب رو قضاوت نکنم، ولی با خوندن همون چند صفحه‌ی اول کاملا مطمئن بودم کتاب جالبی نیست
      

        خب این مجموعه تموم شد :)
من فکر نمیکردم بعد از اخرین باری که خوندمش یعنی ۶ سال پیش، همچنان من رو تحت تاثیر قرار بده . نمیدونم درباره‌ی این مجموعه چی بگم ولی این و میدونم که بخشی از من همیشه در بین صفحات این کتاب جا می مونه .
۲۰ روز، شب و روز با دارن شان و اقای کرپسلی و بقیه شخصیت ها زندگی کردم و حالا ترک کردنشون برام خیلی سخته🥲

افسردگیِ بعد از تموم شدن سریال؟
نه مرسی افسردگی بعد از کتاب کافیه🥲😂