بریده‌ای از کتاب وصیت ها اثر مارگارت اتوود

از یه جا به بعد انگار خود آدم حتی در رابطه با دیگران هستش که جالب به نظر میاد. انگار واقعا بدون دیگران انسان چیزی برای ارائه نداره 

دقیقا :)
من سرِ همین که خودمو مدام از جمع ها جدا میکردم و دوستای خیلی کمی داشتم خیلی آسیب دیدم، و وقتی تصمیم گرفتم روابط اجتماعی خودمو تقویت کنم تازه خیلی وجهه های خودم برام آشکار شد و تونستم خیلی بیشتر رشد کنم.
واقعا روابط اجتماعی خیلی مهمن و باید بین تنهایی و اجتماعی بودن تعادل برقرار کرد تا به رشد رسید.
@samin_18