من صوتی این کتاب رو گوش دادم 
۷۰ درصدش رو گوش دادم ولی خوشم نیومد
اوایل کتاب اینقدر جذاب و گیرا بود که فکر کردم تا آخرش همینطور میمونه ولی ابدا نبود 
از حق نگذریم بعضی از مطالبش واقعا بدرد بخور بود
شاید متنی باید کتاب رو میخوندم نه صوتی 
      

        ساعت ۱۰.۳۶
موقعیت من : منتظر بارگیری در صف طولانی 
محیط: پر از شلوغی
 آدما باهم حرف میزنن، راه میرن ،هعی دارن بحث میکنن که زودتر بتونن بار خالی بکنن 
اما من....
آقایون خانوما من نمی‌خوام زودتر بارم رو خالی بکنم
چرا ؟
چون من سقوط کردم
سقوطی سخت بمثال پرت شدن از ساختمان صد طبقه
فقط میخوام از شیشه جلو ماشین  به آدما نگاه کنم و به پایان بندی غیر قابل حدس کتاب فکر کنم 
پایان بندی که به مثال سقوطه
و من سقوط کردم
      

        کتاب بلحاظ حجم فیزیکی بسیار کمه ولی از نظر حجم مهم بودن اطلاعات چطور؟
مشخصا بدلیل واقعی بودن منابع با کتاب  پانصد صفحه ای بسیار بسیار غمگین برابری میکنه مخصوصا جستار دوم....
حواس‌پرتی چیزی که ما عمدتا اون رو سطحی در نظر میگیرم ولی در بعضی موارد میتونه اتفاقی ده‍شتناک در پی داشته باشه. 
تصویر سازی ایجاد شده در جستار اول و بخصوص جستار دوم بار ها آدم رو به حیرت و فکر فرو میبره که آیا مشغله ها و درگیری های روزمره ما در طول روز اونقدر ارزشش رو داره که تمام ذهنیت خودمون رو تمام و کمال برای اون ها صرف کنیم؟
کتاب بشدت خوبیه و بنظرم ارزش داره همه یكبار اون رو بخونن
بخصوص این کتاب برای زوج هایی که تازه میخوان بچه دار بشن و یا بچه های کوچیک دارن و شاغلن توصیه میشه 

      

        واقعا شاهكار 
معلوم بود کتابی که داستایوفسکی اواخر عمرش با اون همه پختگی و تجربه نوشته چی از آب در اومده
اواسط کتاب شخصیت داستان بی اندازه از سر کلافگی و سردرگمی بی اندازه پراکنده گویی میکرد و من فکر میکردم که تا آخر اینجوری جلو بره و دوستش نداشته باشم ولی چند صفحه اینجوری بود و منو شگفت زده کرد
یه جاهایی گریه ام گرفت 
قلبم رنجید
فكر میکردم پایان خوشی همونطور که فکر میکردم داشته باشه فکر میکردم اتفاق آخر داستان همه زاییده ذهن راوی باشه و قراره جور دیگه رقم بخوره
ولی نشد
نشد و فکر و ذهن من درگیر شد 

      

        داستان غم انگیز 
بی اندازه غم انگیز 
زندگی که بر پایه ترس در سایه استبداد گذشت
بیچاره آنا فیودورونا 
بیچاره آنا فیودورونا
من این کتاب رو صوتی گوش دادم و دوستش داشتم
      

        دود میخزد ز خلوتگاه من
کس خبر کی یابد از ویرانه ام
با درون سوخته دارم سخن
کی به پایان میرسد افسانه ام؟
شعر های سهراب بی اندازه لطیف و جلا دهنده روح و روان آدمیه
کاش زودتر با این كتاب آشنا میشدم