بالاخره... بالاخره زمان به وقت قاصدک تموم شد . *البته ، خوندنش رو در صورتی توصیه می‌کنم که تو همین موقعیت شخصیت اصلی باشین وگرنه ممکنه ناراحت کننده تر باشه و مناسب الان شما نباشه...*می‌تونم بگم یه شاهکار بود و شاید هم بخاطر این بود که نویسنده خالصانه و با احساسات واقعیش نوشته بودش . نکته ی قشنگ دیگه اینه که نویسنده برای کتاب نوشتن نه ، بلکه برای نویسندگی نوشته بود . خلاصه که من با این کتاب واقعاً یه لیتر اشک ریختم ، سر کتابهای دیگه ای هم گریه کردم اما این یکی از لحاظ مقدار اشکی که ریختم واقعاً منحصر به فرده ، کلی اشک ریختم که از این اشکها حس بدی نداشتم . حس قشنگی بود و این تجربه ی قشنگ از خوندن این کتاب، که باعث شد با تک تک احساسات حتی کوچیکی که فکر نمی‌کردم کس دیگه ای درکش کنه دوباره رو به رو بشم و بدونم که احساسات من عادی و فهمیده شده اند . باعث شد بفهمم فقط من نیستم که موقع از دست دادن ، عزاداری و غم چنین رفتارهایی دارم . تجربه قشنگی بود . 
      

        خیلی وقت پیش خوندمش ، اما یادم میاد که برام دلگرم کننده و قشنگ بود :-) شاید حتی الان بیشتر هم نیاز به خوندنش داشته باشم . کتاب قشنگیه خصوصاً اگه همش نگران صدمات هستین ، حس و حال جالبی داره✨:)  
      

        من این کتاب رو از نشر البرز خوندم که جلدش هم قشنگتره و تا حدودی برام کتابو دوست داشتنی تر می‌کنه . اولین کتابی بود که تو ژانر جنایی می‌خوندم چون کلا خیلی اهل این ژانر نبودم . اما این کتاب برام واقعاً قشنگ بود و سریع خوندمش و اینکه قلم نویسنده هم خوب بود . کتاب درباره زندگی یه دختر کاملا معمولی و عادیه که معمولاً تو قطاری که هر روز برای رفتن به سرکارش می‌ره روی یه صندلی می‌شینه و جای همیشگیش عه . تا اینکه یکدفعه اونجا یه نامه پیدا می‌کنه و اینطوریه که همه چیز کم کم عوض می‌شه . 
      

        از همون کتابهای حال خوب کن و بامزه انگیزشی ، تا حدودی شبیه پسرک ، موش کور ، روباه و اسب هست . من ازش لذت بردم🥺💕
      

         داستان قشنگی داره و اگه رمان رئال دوست دارین احتمالا براتون جذاب باشه . قلم نویسنده قشنگه . حس و حال کشورشونم تا حدودی بهتون نشون داده می‌شه✨
      

        این کتاب فوق العاده بود . خصوصاً برای من که تو حدود چهارده سالگی خوندمش . البته که درکل عاشق کتاب های رئال ام و این کتاب توی این ژانر عالیه:) 
بعد از اون بار اول ، دوباره بخشهای مورد علاقمو خوندم یا اینکه تقریبا از اول خوندمش . 
دفعه اول که می‌خوندمش با کارلی بغضم بالا میومد ولی مثل اون تبدیل به اشک نمی‌شد . تا یه جایی که توی یه صحنه که کارلی به زور بغضش رو نگه داشته بود من هم بغض داشت خفه م می‌کرد . 
      

        این کتاب خیلی قشنگه:) انگیزه بخشه و حس خوبی بهتون منتقل می‌کنه 💙🤍 یادم میاد وقتی خوندمش خیلییی خوشم اومد✨ پیشنهادش می‌کنم 🫐