چطور یه مجموعه میتونست تا این اندازه ، زیبا ، دلنشین ، سبک ، و ملایم باشه ؟!
به شدت زیبا و لذت بردم ، و از ته دل مفاهیم و احساسات عمیق افراد رو درک کردم :)
به شدت توصیه میکنم ❤️
      

        خاطرات دخترکی اهل سرزمین آفتاب ، که چه زیبا گرفتار درد عشق به خدا میشود!.
خاطراتی که در آن قهرمان داستان  از تاریکی به روشنایی میرود! 
و چه زیباست روشنایی ای که اسلام باشد ! 
و چه زیباست مکان پر از نور اسلامی که ایران باشد ! 

      

        «برادلی چاکرز»
ظاهراً  یک اسم پسرانه است، اما در حقیقت یک نوع ناسزاست!!
هیچکس نمیخواهد برادلی چاکرز باشد!
او ته کلاس مینشیند ، کل زنگ مداد هایش را میشکند و دوباره می‌تراشد ، تکالیفش را انجام نمی‌دهد ،دروغ میگوید ، روی صورت بقیه تف می‌کند و هیچ دوستی ندارد...
اما تغییر ممکن است ....شاید !
      

        موقعیتی را تصور کنید که در یک جمع دوستانه نشسته اید. همه شما را یک احمق به تمام معنا میدانند! و ناگهان در همین بین که دیگران در حال قیاس شما هستند، بحثی بین این جمع راه میوفته که شما رد آن اطلاعات کافی دارید. بهتر بگویم ، شما در آن مورد یک نابغه اید! و حالا وقتی که میخواهید نظر دهید تا خود را از اتهامات وارد شما ، تبرئه کنید، می‌بینید نمیتوانید صحبت کنید ....و این موقعیت بارها و بارها و بارها پیش می‌آید .
ملودی دختری زندانی است ! زندانی در ذهن خود ! او نمیتواند حرف بزند ...میلیون ها کلمه در ذهنش شناور هستند ، میلیون ها اطلاعات .....او یک نابغه است! اما نابغه ای که نتواند صحبت کند به چه درد میخورد؟ دیگران حتی نمی‌دانند او میفهمد ....
      

        «سرباز کوچک امام»، خاطرات سربازی کوچک در راه امام! نوجوانی که در جنگ  پله های رشد و تکامل دو تا_یکی می‌پیماید و مانند همه ی کودکان و نوجوانان آن روز ها ، کودکی نکرده، بزرگ میشوند. 
اما اسارت جور دیگری است....
و اسارت این پسر نوجوان هم جور دیگری ...
      

        بچه ها در فاصله ی چند روز خود را  از منزلی زیبا در شهر ، در خانه ای کوچک در روستا  می‌بینند. همه چیز از آن شب شروع شد .همان شبی که دو نفر به منزل زیبایشان در شهر آمدند .و دقایقی را در.اتاقی در بسته آرام و زمزمه کنان گذراندند. همان شبی که دیگر پدر را ندیدند .....! و حالا در این روستا غریب اند .تنها دوست آنها در این شهر ، راه آهنی خلوت  است .:)
      

        خیلی زیبا و فوق العاده
      

        موبایل‌هایشان زنگ میخورد...اما زنگ تلفن شبیه همیشه نیست، این صدای زنگ تلفن آشنا و در عین حال غریبه است. روزانه افراد زیادی این زنگ را میشنوند...اما «متیو» و «روفوس» تاحالا این صدا را نشنیده اند، حداقل از موبایل خودشان...
هر دو میدانند پشت خط چه کسی است..«قاصد مرگ » و هر دو میدانند قاصد مرگ چه میخواد بگوید .
قاصد مرگ ، خبر مرگ میدهد ! 
و «متیو » و « روفوس» هر دو در نهایت می‌میرند!
      

        در کل کتاب تنهایی دختری برونگرا ، اجتماعی و با نشاط مشخصه...هیچکس به یاد آوردن خاطرات را دوست ندارد .هیچکس !! حتی همشهری هایش، حتی خانواده ی خودش، حتی خواهر دوقلویش..... و حالا  او میماند و یک دنیا خاطره که کسی را ندارد که با او به اشتراک بگذارد.اگر «الودی» و « نائومی» را ببینید ، شبیه به همیند. صورتی کک‌مکی و موهایی قرمز ..اما در چشمان نائومی چیزی به نام خاطرات پیدا نمیشود ..الودی باید  همه ی خاطرات را به دوش بکشد ، آن هم تنها....