وااای وای که نگم از این کتاب و اتفاقاتش...:)
انقدری شوکه‌ام کرد و میخکوب شدم که تا چندین روز نتونستم جلوتر برم...
انگار همش میخواستم با نخوندن، اتفاقات و زمان رو به عقب برگردونم... :)
انگار میخواستم کتاب رو ببندم و با این کار تمام اتفاقات بدی که داره میفته و افتاده هم بسته و متوقف بشه!
فقط میدونم هم برام جذاب بود و هم فوق‌العاده ناراحت کننده...
      

        با وجود  حجم کم کتاب خیلی خوندنش برای من طول کشید،حدودا یک ماه! بارها وسوسه شدم فعلا رهاش کنم و داستان کوتاه بخونم یا ژانر رو عوض کنم و از استاپ مطالعاتی بیرون بیام. چون سیر داستان طوریه که مدام با فکر شخصیت اصلی اینور و اونور میرید و راجع به سطحی ترین و عمقی ترین مسائل زندگی هم صحبت میشه :) و من مدام میخواستم رنج نویسنده رو با تمام وجود و همزمان با خودش و تک تک کلماتش درک کنم :) 
اما الان که تموم شده از این تعلیق راضیم
صفحات انتهایی کتاب به شدت برام عمیق و در عین حال ناراحت کننده بود
تک تک جملات انتهایی رو با درد نویسنده همراه شدم و حتی باهاش گریه کردم:)
از این حجم قوی بودن در عین ضعف و تنهایی
از این حجم پختگی یه نوجوان 14 ساله
از این قطار ذهن تاریک و پیچ در پیچش
از همگی در حیرت و تعجبم
پیشنهادم اینه اگر مثل من اوایلش توی ذوقتون خورد تاب بیارید و پیش برید :)
      

        قلم جین وبستر بهم حس خوردن یه لیوان شیرکاکائو‌ی داغ زیر پتو تو روز سرد زمستونی رو میده🙂 خیلی دوستش داشتم
هیجان و شور زندگی توی خط خط کتاب جریان داشت
پیشنهادم اینه کتاب رو همزمان با نسخه صوتیش با صدای خانم مریم بنایی از استودیو نوار خط ببرید و بشنوید
لذت دوچندان براتون خواهد داشت😊💕
بعضی دوستان میگن کتاب خیلی ضعیفیه نسبت به بابالنگ دراز که به نظرم اصلا اینطور نبود و اختلاف خیلی کمی داشتن باهم
امیدوارم بخونید و بشنوید و لذت ببرید😊🥰