رُک‌ترین کتاب ممکن؟؟!
خب‌...به معنای واقعی کلمه بله!
تک تک جملات کتاب طوری بود که احساس میکردم یه دوست خیلی رک دارم که فرق رک بودن با وقیح بودن و تمسخر رو میدونه و خیلی ظریف به نیمه‌ی اولی پایبنده!
خیلی کم پیش میاد که بخوام یک کتاب رو چند بار بخونم اما این کتاب برام از اون کتابا شد...
به ظاهر کوچیک و جمع و جورش نمیخورد اما واقعاً برام حس یه مربی شخصی رو داشت که مهم‌ترین نکاتی که گاهی فراموشش میکنم و نیاز دارم یادآوری بشن رو برام مرور میکنه و بهم گوشزد میکنه...
از نوشتنِ زیاد توی کتاب‌ها و هایلایتِ زیادی خوشم نمیاد...و تا نیمه‌ی کتاب هم خیلی در برابر این چهارچوبم مقاومت کردم اما دیگه یه جایی به این رسیدم که:بااااید اینو علامت بزنم...اینجارو باید هایلایت کنم و هر از گاهی بیام ببینمش و یادم نره...
خلاصه که خوندنش رو به همههه توصیه میکنم
پشیمون نخواهید شد و حس شیرینی رو تجربه میکنید🌱🥰
        

          چند ماه پیش این کتاب رو تا اواخر خونده بودم ولی وقتی دوباره اومدم سراغش ترجیح دادم دوباره از اول بخونم تا کامل تمام محتوای کتاب رو به یاد بیارم و بهره ببرم.
شاید این کتاب مثل سایر کتاب های رشد فردی راه حل های عجیب غریب واسه زندگی ارائه نداده باشه ( که فکر نکنم اصلا هدفش این بوده باشه) اما مثل اسم کتاب خیلی رک و واضح اعتقادات،افکار و احساسات درونی عمق وجود ما رو شرح داده.
خوندنش باعث میشه شوکی بهت وارد بشه و با خودت بگی اوه درست میگه...منم چنین افکار غلطی داشتم و همین اساس خیلی از مشکلاتم بود.میدونیم اساس گام برداشتن به جلو و رهایی از افکار و رفتارهای غلط کسب آگاهیه.آگاهی از اینکه این فکر و این عمل اشتباهه.و این کتاب بهترین گزینه ممکن واسه اینه که شما رو از اشتباهات تون آگاه کنه.
هرچند نوشتار خیلی خودمونیه ولی واسه خوندنش تمرکز لازمه و حتی شاید لازم باشه گاهی یه پاراگراف رو دوباره بخونی.
شاید هم از نظر شما محتوای کتاب تکراری به نظر بیاد اما جمع بندی خوبیه واسه تمام نکاتی که فرد باید توی زندگی و دیدگاهش در نظر بگیره.
        

          هرکار کردم نتونستم تمومش کنم
خیلی خیلی غیرجذابه
        

          برای حس خاص بودن باید برای تمام نبردها آماده باشی و احساس آمادگی کنی نه فقط برای یک نبرد.

از واقعیت نترسید! 
این مهمترین پیام این کتاب است.‌ همه ی ما آدم ها ، دقیقا چون آدم هستیم، یک روزهایی میخواهیم خودمان نباشیم، شکل بهتری داشته باشیم، محبوب تر باشیم، دیگران دنبال مان باشند و برایمان کف بزنند. اصلا گاهی خود آدم مان از خودمان بدش می آید. گاهی دوست داریم سر به تن خودمان نباشد. این وقت ها بخواهی و نخواهی هستند. اما علت شان را می دانیم؟ معلوم است. یا دلمان گرفته، یا دوستی چیزی گفته که باب دلمان نبوده، یا آنی که می خواستیم رای نیاورده و یا سریال مورد علاقه مان خیلی افتضاح تمام شده. اینها دلایل مهمی است اما نه چندان. دلیل مهمترش جایی درون خود ماست. جایی آن ته ‌و توها که نمی رویم سراغش. ازش می ترسیم ، فراری هستیم. می گذاریم آن کنج بپوسد و دم نزند. چون چیزی را به ما نشان می دهد که نمی خواهیم : واقعیت را. واقعیت خودمان و زندگی مان. سفت و سخت انگشت سبابه اش را فرو می کند توی چشم مان و می گوید : اگر زندگی ات گند است چون خودت گندی. هر چه عیب و ایراد داریم به رویمان می آورد. هر چه بدی داریم از هفت نسل قبل می آورد جلوی چشم مان. برای همین نمی خواهیمش. 
این کتاب همین را می خواهد بگوید. با هر ورق واقعیت را می کوبد توی صورت مان: به خودت بیا و آدم زندگی خودت باش. مسئولیت انتخاب هایت را قبول کن. قبول کن هر چه هستی از خودت است. همه چیز توی خودت است و بس. 
پس نترس و گند زدن به زندگی و افکارت را بگذار کنار. درست زندگی کن تا درباره ی خودت درست فکر کنی. 

البته این تمام پیام کتاب نیست، اما مهم‌ترینش است.  این را که درست کردی می رود سراغ بقیه آدمها و انتخاب ها و تصمیم ها و فکر و خیال ها. چون خودت را که نجات دادی بقیه اش مثل آب خوردن می شود.