من به کله ام نزده ،فقط این پست را مثل هولدن می نویسم:
ناطور دشت ـ جی.دی سلینجر ـ احمد کریمی
سخت تر از خداحافظی با کتابی که هم نویسنده را میشناسی،هم مترجمه دست قلم فوق العاده داره، هم با شخصیت کتاب زندگی کردی چیه؟
زمانی که کتاب را شروع کردم ۱۷ سال داشتم و الان ۱۸.
پ.ن: یک هفته قبل تولد شروع کردم.....
من بیشتر از ۸ بار پای کتاب نرفتم ، یعنی ۲۲۰ صفحه را فقط در ۸ بار رفتم، این یعنی هر بار که شروع به خوندن میکردم، امکان توقف نبود.
چقدر حس کردم شخصیت پنهانم خود کالفیلد هست، اگر شما هم همچین فکردی دارید ،سخت در اشتباه هستید. هولدن مال منه🙃
ولی نباید از قدرت قلم جناب سلینجر گذشت.
اگر فیلم یاغی در دشت را ببینید ، ارتباط عمیق تری با کتاب خواهید گرفت.
نمی دونم بگم متاسفانه یا خوشبختانه ولی بعد از اتمام کتاب خیلی از اخلاق های کالفیلد را بر گرفتم . مثلا بیش از حد رو راست شدم.
ولی حسی عجیب تر از اینکه «هر چی یک کتاب را میخونی، عاشق تر میشی؛ ولی ناراحت میشی از نزدیک شدن به پایان» نیست.
      

        تخت خوابت را مرتب کن!
ویلیام مرک ریون
انتشارات کوله پشتی
چاپ ۱۱۱😮
راجب مردی بازنشسته از نیروی دریایی که درس های زندگی را با خاطره گفتن از زمان خدمت خود تطبیق می دهد.

پ.ن:وافعا تاثیری روی تمیزی نداشت،البته که من تمیز هستم!🙏🏻
      

        من نمونه ترجمه ها را دیدیم
و از نشر چشمه و اقای آتش بر آب
قبلش خیلی ذوق داشتم
ولی خب 
یا ترجمش حوصله سر بر بود یا خود کتاب
ولی اونقدر که پر فروش هست خوب نبود
      

        خیلی روون بهت داستان رو میگه
و کوتاه و مفید هست
من خیلی براام دشوار بودن خواندن خود شاهنامه ولی این کتاب هر شعر را تفسیر میکند
      

        سال پیش از نمایشگاه خریدم
و اگر بخوام بدون جانب نقد خود را بگم
اولش خیلی به داستان وابسته میشی و شخصیت پردازی خوب شکل میگره
کلمات را حس میکنی
ولی در آخر سرعت داستان تعادل ندارد و از بدنه اصلی و هدف خود خارج و دور می شود. 
(یک دنبال کردنمون نشه؟)
      

        خوب، خیلی خوب
ولی در مقیاس با [قدرت شروع ناقص]فک نکنم به آن اندازه باشه
      

        آدم باید کاری را انجام دهد که اگر خدا دید خوشحال شود نه بندگانش 
      

        کمدی های توانمد هیچ وقت درباره ی سوء‌استفاده از قدرت موعظه نمی گیرند؛بلکه با خنده و شوخی عمق شکایت شان را از صاحبان قدرت به مخاطبان نشان می‌دهند.
      

        یادش بخیر
۴ سال پیش این کتاب را خریدم و واقعا اون زمان حس خیلی خوبی داشت
      

        وقتی می میرید
نمی فهید که مردهاید؛
تحمل اش فقط برای دیگران سخت است.
بیشعور بودن هم مشابه همین وضعیت است 
      

        زمان هیچ گاه دردی را درمان نکرده...
این ما هستیم که به مرور به درد ها عادت می کنیم ...!

✍🏻گابریل_گارسیا_مارکز 
📚پاییز پدر سالار