خب بنظرم اگه نسبت بهش گارد گرفتین نخوندیش. چون کسی که نخواد قانع بشه، هر نشونه ای هم که ببینه، قرار نیست قانع بشه...
نمیگم کتاب شاهکاره، که هرچند میتونه در سبک نوشتار خودش باشه، ولی نامردیه اگه بخوایم به اون همه زیبایی درون این کتاب بی تفاوت باشیم و درمود شاید خیلی چیزهای کوچیکی که شاید ز نظر یک منتقد صرفا نوشتاری مهمه بهش نگاه کنیم...
داستان کتاب، روندش، اتفاقاتش و بلوغ احساسی درونش، بنظرم همگی یک سیر درستی رو طی میکنن. هرچند که این نظر منه ولی خب بنظرم با نگاه کردن به زندگی خودم که خب میتونم ببینمش:) روند داستانیش واقعا قشنگ وقابل درکه..
این نکته رو هم در نظر بگیر که جناب نویسنده، پس از طی کردن دوران طولانی مدت افسردگی این کتاب رو نوشته! . و بنظرم تونسته، واقعا تونسته درست احساسات، عواطف تفکرات و درک مورد نیاز رو به درون ذهن خواننده هم منتقل کنه.
خلاصه که عزیزان، این کتاب رو بخونید. اگه خواستید بخوریدم بخورید;)
ولی واقعا حیفه که لحظه ای تو ذهنتون اومده باشه که بخونمش؟ و پسش بزنید:))))